Tradycje wystawiennicze we Wrocławiu w latach 1818-1948
Muzeum Architektury we WrocławiuRok wydania: 2016
ISBN: 978-83--89262-88-2
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Ilość stron: 367
Wymiary: 205 x 280
Dostępność: Na półce
89.60 zł
Wystawa czasowa w Muzeum Architektury we Wrocławiu.
Jednym z ciekawszych zjawisk występujących w XIX i pierwszej połowie XX wieku były wystawy, zarówno światowe jak i regionalne. Wzorem wielu miast europejskich, we Wrocławiu, stolicy dużej prowincji śląskiej, już od 1818 roku organizowano pokazy rzemiosła i przemysłu, które z biegiem czasu zmieniały swój charakter. Pierwsze z nich odbywały się w salach budynku Starej Giełdy przy placu Solnym. W 1852, 1857 oraz 1881 roku urządzono ekspozycje o dużej randze i zasięgu ponadregionalnym w specjalnie przygotowanych pawilonach tymczasowych. Zmianom ulegała również ich lokalizacja – z placu Solnego przeniosły się one na plac Wolności, a później na plac Staszica i Strzelecki. Na wystawie w 1904 roku, urządzonej na Friebebergu (obecnie rejon placu Powstańców Śląskich), wybitny architekt Hans Poelzig przedstawił – wzbudzający ogromną dyskusję – wzorcowy dom jednorodzinny otoczony ogrodem.
Terenów wystawowych z prawdziwego zdarzenia Wrocław doczekał się dopiero w 1913 roku. Wtedy to zrealizowano według projektu Maksa Berga monumentalny budynek Hali Stulecia, a obok restaurację tarasową. W tym samym czasie powstał zaprojektowany przez Hansa Poelziga Pawilon Czterech Kopuł, wraz z pergolą i stawem. W 1913 roku odbyła się tu Wystawa Stulecia upamiętniająca 100 rocznicę zwycięstwa nad Napoleonem, w 1929 roku słynna WuWA (Wohnung und Werkraum Ausstellung), a w trudnych powojennych realiach 1948 roku nowe władze Polski przy udziale wybitnych architektów, plastyków, rzeźbiarzy oraz grafików otworzyły Wystawę Ziem Odzyskanych (WZO).
W Muzeum Architektury we Wrocławiu pokazane zostaną miejsca wrocławskich wystaw i budynki, w których te ekspozycje organizowano. Oprócz projektów architektonicznych i fotografii, zaprezentowane nigdy do tej pory nie pokazywaną w tak dużej ilości kolekcję ponad 200 pocztówek wydrukowanych przy okazji Wystawy Stulecia, WuWY oraz WZO. Wyświetlany będzie także film Tomasza Bagińskiego.
Jednym z ciekawszych zjawisk występujących w XIX i pierwszej połowie XX wieku były wystawy, zarówno światowe jak i regionalne. Wzorem wielu miast europejskich, we Wrocławiu, stolicy dużej prowincji śląskiej, już od 1818 roku organizowano pokazy rzemiosła i przemysłu, które z biegiem czasu zmieniały swój charakter. Pierwsze z nich odbywały się w salach budynku Starej Giełdy przy placu Solnym. W 1852, 1857 oraz 1881 roku urządzono ekspozycje o dużej randze i zasięgu ponadregionalnym w specjalnie przygotowanych pawilonach tymczasowych. Zmianom ulegała również ich lokalizacja – z placu Solnego przeniosły się one na plac Wolności, a później na plac Staszica i Strzelecki. Na wystawie w 1904 roku, urządzonej na Friebebergu (obecnie rejon placu Powstańców Śląskich), wybitny architekt Hans Poelzig przedstawił – wzbudzający ogromną dyskusję – wzorcowy dom jednorodzinny otoczony ogrodem.
Terenów wystawowych z prawdziwego zdarzenia Wrocław doczekał się dopiero w 1913 roku. Wtedy to zrealizowano według projektu Maksa Berga monumentalny budynek Hali Stulecia, a obok restaurację tarasową. W tym samym czasie powstał zaprojektowany przez Hansa Poelziga Pawilon Czterech Kopuł, wraz z pergolą i stawem. W 1913 roku odbyła się tu Wystawa Stulecia upamiętniająca 100 rocznicę zwycięstwa nad Napoleonem, w 1929 roku słynna WuWA (Wohnung und Werkraum Ausstellung), a w trudnych powojennych realiach 1948 roku nowe władze Polski przy udziale wybitnych architektów, plastyków, rzeźbiarzy oraz grafików otworzyły Wystawę Ziem Odzyskanych (WZO).
W Muzeum Architektury we Wrocławiu pokazane zostaną miejsca wrocławskich wystaw i budynki, w których te ekspozycje organizowano. Oprócz projektów architektonicznych i fotografii, zaprezentowane nigdy do tej pory nie pokazywaną w tak dużej ilości kolekcję ponad 200 pocztówek wydrukowanych przy okazji Wystawy Stulecia, WuWY oraz WZO. Wyświetlany będzie także film Tomasza Bagińskiego.
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Modernizm na Śląsku 1900-1939. Architektura i polityka
• Lwów: miasto, architektura, modernizm
• Tramwaje powojennej Warszawy 1945-1975
• Tajemnicze Miasto. Dzielnica Mokotów
• Nowy ateizm
• Sto lat mojego gospodarstwa. Pamiętnik mieszkańców wsi
• Architektoniczne rzemiosło artystyczne od XII do XX wieku - przewodnik
• Tradycje polskiego stołu
• Tradycyjne budownictwo wiejskie na Warmii i Mazurach
• Tradycje i nowoczesność
• Lwów: miasto, architektura, modernizm
• Tramwaje powojennej Warszawy 1945-1975
• Tajemnicze Miasto. Dzielnica Mokotów
• Nowy ateizm
• Sto lat mojego gospodarstwa. Pamiętnik mieszkańców wsi
• Architektoniczne rzemiosło artystyczne od XII do XX wieku - przewodnik
• Tradycje polskiego stołu
• Tradycyjne budownictwo wiejskie na Warmii i Mazurach
• Tradycje i nowoczesność
