Deportacja i praca przymusowa
Instytut PileckiegoRok wydania: 2020
ISBN: 978-83-66340-43-5
Oprawa: twarda
Ilość stron: 397
Wymiary: 155 x 230
Dostępność: Na półce
41.00 zł
Szacuje się, że do pracy przymusowej w nazistowskich Niemczech wywieziono od miliona do półtora miliona dzieci z Polski i Związku Sowieckiego. Uznane za podludzi doświadczyły brutalnego traktowania w czasie deportacji oraz tragicznych warunków życia i pracy. Musiały pracować na rzecz zarówno niemieckiej machiny wojennej, jak i całej gospodarki III Rzeszy. Zatrudniano je w warsztatach naprawczych Wehrmachtu i SS, przy rozbudowie infrastruktury, koszar, lotnisk czy umocnień, dla Organizacji Todta i Niemieckich Kolei Wschodnich, ale też w kopalniach, przemyśle, rolnictwie i rzemiośle, a nawet w charakterze służby w gospodarstwach domowych.
Autor opisuje udział władz wojskowych i cywilnych w organizacji wywózek i pracy przymusowej oraz podkreśla związek między pracą przymusową dzieci a polityką okupacyjną i germanizacyjną. Swoje ustalenia opiera na wieloletnich badaniach prowadzonych w niemieckich i zagranicznych archiwach. Szczególną uwagę poświęca relacjom samych ofiar, których dzieciństwo zostało naznaczone tragicznymi doświadczeniami deportacji i pracy przymusowej.
„Przy życiu utrzymywała mnie tylko myśl o rodzicach. Byłam jedynaczką, więc musiałam być silna. Wiedziałam, ze rodzice na mnie czekają i chciałam dalej żyć z nimi po wojnie.”
Z relacji Danieli Łukomskiej
Johannes-Dieter Steinert jest profesorem na Uniwersytecie w Wolverhampton w Wielkiej Brytanii. Specjalizuje się w historii II wojny światowej i badaniach nad migracjami. To jego pierwsza książka wydana
w języku polskim.
Autor opisuje udział władz wojskowych i cywilnych w organizacji wywózek i pracy przymusowej oraz podkreśla związek między pracą przymusową dzieci a polityką okupacyjną i germanizacyjną. Swoje ustalenia opiera na wieloletnich badaniach prowadzonych w niemieckich i zagranicznych archiwach. Szczególną uwagę poświęca relacjom samych ofiar, których dzieciństwo zostało naznaczone tragicznymi doświadczeniami deportacji i pracy przymusowej.
„Przy życiu utrzymywała mnie tylko myśl o rodzicach. Byłam jedynaczką, więc musiałam być silna. Wiedziałam, ze rodzice na mnie czekają i chciałam dalej żyć z nimi po wojnie.”
Z relacji Danieli Łukomskiej
Johannes-Dieter Steinert jest profesorem na Uniwersytecie w Wolverhampton w Wielkiej Brytanii. Specjalizuje się w historii II wojny światowej i badaniach nad migracjami. To jego pierwsza książka wydana
w języku polskim.
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Dom w Mordach
• Żydzi polscy w Konzentrationslager Gross-Rosen
• Urząd Nadzoru Bankowego dla Generalnego Gubernatorstwa
• Nazistowska eugenika
• Dzień bitwy. Wojna na Sycylii i we Włoszech 1943-1944
• Do widzenia Auschwitz
• Herbatka z Hitlerem
• Krwawe pozdrowienia z Rosji
• Tak to zapamiętałem część druga
• Tak to zapamiętałem
• Żydzi polscy w Konzentrationslager Gross-Rosen
• Urząd Nadzoru Bankowego dla Generalnego Gubernatorstwa
• Nazistowska eugenika
• Dzień bitwy. Wojna na Sycylii i we Włoszech 1943-1944
• Do widzenia Auschwitz
• Herbatka z Hitlerem
• Krwawe pozdrowienia z Rosji
• Tak to zapamiętałem część druga
• Tak to zapamiętałem