Dwa przełomy Sztuka polska po 1955 i 1989 roku

Markowska A. Wyd. Naukowe UMK
Rok wydania: 2012
Seria: Monografie FNP / seria humanistyczna
ISBN: 978-83-231-2762-8

Oprawa: twarda z obwolutą
Ilość stron: 526
Wymiary: 150 x 215

Dostępność: Na półce

39.00 zł

kupuję recenzje

Dwa przełomy. Sztuka polska po 1955 i 1989 roku to próba opowieści o powojennej sztuce polskiej poprzez - z jednej strony - znaczące pominięcia i powody takich wykluczeń, a z drugiej - poprzez stopniowe ujawnianie się kontrowersyjnych zmian dotyczących sztuki i ścieranie się różnic. Daremna nostalgia za tym, co nie zostało wypowiedziane ze względu na polityczny konsensus zderza się w książce z olśnieniem wolnością i jej pluralizmem. To właśnie artystyczne utarczki często najdobitniej uświadamiały sztywne granice społecznych akceptacji, tak jak wcześniej — w okresie PRL-u - dotkliwy brak dyskursu tożsamościowego (m.in. feministycznego, gejowskiego) czy kompensacyjny charakter oficjalnej sztuki nowoczesnej wskazywał bezapelacyjnie i ostatecznie na dzieła, które mogą być uznane za sztukę. Konsensus odwilży 1955 roku i agon przełomu po 1989 roku ramują dwie narracje o sztuce polskiej: tego, co miało być niewidoczne i tego, co skandaliczne, wątpliwe i ambiwalentne.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:

• Dylematy. Intelektualna historia reform Leszka Balcerowicza
• Art Deco i lata trzydzieste w Ameryce a sztuka europejska
• Dlaczego Duchamp nie czesał się z przedziałkiem?
• Dzień bez teleranka
• Misja Karskiego Zatrzymać Holokaust
• To nie jest miejsce do życia
• Staropolska sztuka wojenna XVI-XVII wieku
• Muzyka wobec rewolucji druku
• Kolej Podsudecka. Legnica – Kamieniec Ząbkowicki – Kędzierzyn Koźle
• Wola powszechna w filozofii politycznej