Działalność kulturotwórcza książąt żagańskich Bironów (1786-1862) cz. 2
PC SERWIS Ryszard PujszoRok wydania: 2007
ISBN: 978-83-924115-0-5
Oprawa: miękka
Ilość stron: 292
Wymiary: 175 x 245
Dostępność: Niedostępna
59.90 zł
Druga część pracy Katarzyny Adamek-Pujszo, traktująca o działalności książąt żagańskich Bironów.
Działalność kulturoznawcza Bironów jako książąt żagańskich nie była dotąd przedmiotem odrębnego opracowania, tym samym również jej znaczenie dla oblicza kulturowego północnej części Dolnego Śląska znalazło się poza obszarem zainteresowań badaczy. Autorka mając na uwadze wieloaspektowość przedmiotowego zjawiska, na które złożyły się działalność architektoniczna, artystyczna, kolekcjonerska, filantropijna i oświatowa, uznała, że najwłaściwszym sposobem jego zdefiniowania będzie wyrażenie "działalność kulturotwórcza", a zatem mająca u podstaw wysoki poziom umysłowy jej inicjatorów, zarazem znajdująca swój przejaw w zróżnicowanym dorobku materialnym i duchowym. Zastosowany w tytule wyznacznik zainteresowań badawczych jednoznacznie wskazuje, że przedmiotem rozważań jest wyłącznie działalność przedstawicieli tzw. linii żagańskiej, wywodzącej się od Piotra Birona (1724-1800), ostatniego księcia kurlandzkiego, księcia żagańskiego. Równolegle z zaprezentowaniem bogatego dziedzictwa kulturowego związanego z aktywnością tej linii rodu podjęta została próba określenia jego historycznego i artystycznego znaczenia dla północnej części Dolnego Śląska.
Działalność kulturoznawcza Bironów jako książąt żagańskich nie była dotąd przedmiotem odrębnego opracowania, tym samym również jej znaczenie dla oblicza kulturowego północnej części Dolnego Śląska znalazło się poza obszarem zainteresowań badaczy. Autorka mając na uwadze wieloaspektowość przedmiotowego zjawiska, na które złożyły się działalność architektoniczna, artystyczna, kolekcjonerska, filantropijna i oświatowa, uznała, że najwłaściwszym sposobem jego zdefiniowania będzie wyrażenie "działalność kulturotwórcza", a zatem mająca u podstaw wysoki poziom umysłowy jej inicjatorów, zarazem znajdująca swój przejaw w zróżnicowanym dorobku materialnym i duchowym. Zastosowany w tytule wyznacznik zainteresowań badawczych jednoznacznie wskazuje, że przedmiotem rozważań jest wyłącznie działalność przedstawicieli tzw. linii żagańskiej, wywodzącej się od Piotra Birona (1724-1800), ostatniego księcia kurlandzkiego, księcia żagańskiego. Równolegle z zaprezentowaniem bogatego dziedzictwa kulturowego związanego z aktywnością tej linii rodu podjęta została próba określenia jego historycznego i artystycznego znaczenia dla północnej części Dolnego Śląska.
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Działalność kulturotwórcza książąt żagańskich Bironów (1786-1862) cz. 1
• Talleyrandowie jako książęta żagańscy i ich rezydencja w Żaganiu (1862-1929)
• Nowy Świat w polskich opisach geograficznych z XVII i XVIII wieku
• Jan II Żagański
• Oblężenie
• Encyklopedia Ziemi Szprotawskiej & Żagańskiej, cz. I
• Działalność nacjonalistów ukraińskich na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej
• Działalność niepodległościowa żołnierzy polskich na Litwie i Wileńszczyźnie wrzesień 1939 roku - czerwiec 1941 roku
• Zapomniane ludobójstwo
• Księga Bram
• Talleyrandowie jako książęta żagańscy i ich rezydencja w Żaganiu (1862-1929)
• Nowy Świat w polskich opisach geograficznych z XVII i XVIII wieku
• Jan II Żagański
• Oblężenie
• Encyklopedia Ziemi Szprotawskiej & Żagańskiej, cz. I
• Działalność nacjonalistów ukraińskich na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej
• Działalność niepodległościowa żołnierzy polskich na Litwie i Wileńszczyźnie wrzesień 1939 roku - czerwiec 1941 roku
• Zapomniane ludobójstwo
• Księga Bram
