Dziennik z getta łódzkiego
AusteriaRok wydania: 2017
ISBN: 978-83-7866-079-8
Oprawa: twarda
Ilość stron: 284
Wymiary: 180 x 245
Dostępność: Na półce
55.50 zł
Wiosną 1945 r. w ruinach III krematorium w KL Auschwitz-Birkenau znaleziono zniszczony, gęsto zapisany szkolny zeszyt. Okazało się, że był to dziennik prowadzony w łódzkim getcie przez czternastoletnią Rywkę Lipszyc. Opublikowano go dopiero po wielu latach, w roku 2014 - w angielskim przekładzie. Teraz ukazuje się w języku oryginału, opracowany naukowo i opatrzony wstępem przez Ewę Wiatr. Partnerem edycji jest Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN.
„Dziennik Rywki Lipszyc ma z pozoru charakter klasycznego dziewczęcego dziennika okresu dojrzewania – wrażliwa autorka zapisuje w nim swoje marzenia, pragnienia, lęki, tęsknoty. Analizuje własne emocje, notuje wiersze i intymne wynurzenia. Nie jest to jednak zwykły dziennik, gdyż rzeczywistość, w której jest pisany, jest zupełnie niezwykła, aczkolwiek do pewnego stopnia przez Rywkę oswojona. Niemal normalne wydaje się codzienne życie w getcie, a nawet głód. Rzeczywistość getta – w pewnym sensie oczywista – jest tłem doznań osobistych. Przebija się na karty dziennika w sposób nieoczywisty (przydziały żywności, kolejki, praca w resorcie wygląd ulicy), ale już nie zaskakuje, nie dziwi – jest elementem świata, w którym żyje Rywka. (…) Na tle gettowej codzienności uderza siła życia autorki, jej potrzeba nauki, marzenia o doskonaleniu siebie, rozwijaniu własnych talentów, poszukiwanie wzorców i ideałów. (…) Niezwykłość dziennika wyraża się także w tym, że pisany jest po polsku przez osobę głęboko religijną, której niezachwiana wiara nie załamuje się w obliczu śmierci rodziców i rodzeństwa ani doświadczenia życia w getcie. Przeciwnie – wiara jest źródłem żydowskiej tożsamości Rywki, a jej świadomość religijna, przywiązanie do tradycji, życie w rytmie świąt stanowią ważny wątek, mocno w dzienniku obecny”.
Z recenzji prof. Barbary Engelking
„Dziennik Rywki Lipszyc ma z pozoru charakter klasycznego dziewczęcego dziennika okresu dojrzewania – wrażliwa autorka zapisuje w nim swoje marzenia, pragnienia, lęki, tęsknoty. Analizuje własne emocje, notuje wiersze i intymne wynurzenia. Nie jest to jednak zwykły dziennik, gdyż rzeczywistość, w której jest pisany, jest zupełnie niezwykła, aczkolwiek do pewnego stopnia przez Rywkę oswojona. Niemal normalne wydaje się codzienne życie w getcie, a nawet głód. Rzeczywistość getta – w pewnym sensie oczywista – jest tłem doznań osobistych. Przebija się na karty dziennika w sposób nieoczywisty (przydziały żywności, kolejki, praca w resorcie wygląd ulicy), ale już nie zaskakuje, nie dziwi – jest elementem świata, w którym żyje Rywka. (…) Na tle gettowej codzienności uderza siła życia autorki, jej potrzeba nauki, marzenia o doskonaleniu siebie, rozwijaniu własnych talentów, poszukiwanie wzorców i ideałów. (…) Niezwykłość dziennika wyraża się także w tym, że pisany jest po polsku przez osobę głęboko religijną, której niezachwiana wiara nie załamuje się w obliczu śmierci rodziców i rodzeństwa ani doświadczenia życia w getcie. Przeciwnie – wiara jest źródłem żydowskiej tożsamości Rywki, a jej świadomość religijna, przywiązanie do tradycji, życie w rytmie świąt stanowią ważny wątek, mocno w dzienniku obecny”.
Z recenzji prof. Barbary Engelking
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Dziennik z getta łódzkiego
• Notatki z getta łódzkiego 1941-1944
• Ewangelicko - luterańska parafia Brzeziny koło Łodzi 1829-1945
• Drzewa Pamięci. 10 opowieści z łódzkiego getta
• Dokąd prowadzi pamięć. Moje życie
• Dziennik z lat 1820-1828
• 1812. Na skrzydłach Wielkiej Armii (1)
• Encyclopedia of the Ghetto
• Dziennik z Gusen
• Sekrety Łodzi Część 2
• Notatki z getta łódzkiego 1941-1944
• Ewangelicko - luterańska parafia Brzeziny koło Łodzi 1829-1945
• Drzewa Pamięci. 10 opowieści z łódzkiego getta
• Dokąd prowadzi pamięć. Moje życie
• Dziennik z lat 1820-1828
• 1812. Na skrzydłach Wielkiej Armii (1)
• Encyclopedia of the Ghetto
• Dziennik z Gusen
• Sekrety Łodzi Część 2