archeo [1155]
armie i żołnierze [4037]
biografie i wspomnienia [9546]
czasopisma odkrywców [851]
czasy starożytne [1375]
deser [2386]
dla dzieci [1085]
fakty, domysły, interpretacje [2008]
fortyfikacje i podziemia [517]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2133]
historia w obrazkach [333]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1538]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1420]
ludzie, czasy, obyczaje [7532]
machiny wojenne [2200]
mity i religie [1917]
odkryj historię [507]
ofiary wojny [2441]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1260]
podróże w czasie i przestrzeni [6363]
polityka i ideologia [4538]
Polska po wojnie [2778]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2082]
sekretna wojna [885]
tajemnice, skarby, przygody [493]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4687]
zamki, dwory, pałace [532]
Ziemia Obiecana [922]

Eustachy Januszkiewicz zapisał się w historii z różnych powodów: w latach 20. XIX wieku zasłużył się w Prokuratorii Massy Radziwiłłowskiej, w powstaniu listopadowym występował jako emisariusz Centralnego Wileńskiego Komitetu Powstańczego, a później jako szef sztabu i adiutant gen. S. Różyckiego. Ale najbardziej znany jest z czasów emigracyjnych jako wydawca i księgarz. Był założycielem Księgarni i Drukarni Polskiej w Paryżu, pionierem druków periodycznych, członkiem licznych organizacji emigracyjnych (Towarzystwa Litewskiego i Ziem Ruskich, Towarzystwa Historyczno-Literackiego, Stowarzyszenia Pomocy Naukowej, Fundacji na rzecz osieroconych dzieci Adama Mickiewicza etc.). Januszkiewicz przyjaźnił się z Adamem Mickiewiczem i jego synem Władysławem, z Juliuszem Słowackim, Fryderykiem Chopinem, Joachimem Lelewelem, Zygmuntem Krasińskim, Feliksem Wrotnowskim, Aleksandrem Jełowickim, Leonardem Niedźwieckim i wieloma innymi, co jest udokumentowane w listach i na stronach pamiętników tych osób. Cała Emigracja śledziła 20-letnią historię jego miłości, która szczęśliwie została zwieńczona małżeństwem. Eustachy Januszkiewicz był również dziennikarzem i publicystą (*Polacy **w Oporto*, *Kilka słów Drukarni Polskiej*, *Ostatnie chwile J. Lelewela *etc.), jednak jak do tej pory nie doczekał się żadnej monografii, a jego Pamiętnik z lat 1831–1851 po raz pierwszy przedstawiamy czytelnikom.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: