archeo [1155]
armie i żołnierze [4037]
biografie i wspomnienia [9546]
czasopisma odkrywców [851]
czasy starożytne [1375]
deser [2386]
dla dzieci [1085]
fakty, domysły, interpretacje [2008]
fortyfikacje i podziemia [517]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2133]
historia w obrazkach [333]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1538]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1420]
ludzie, czasy, obyczaje [7532]
machiny wojenne [2200]
mity i religie [1917]
odkryj historię [507]
ofiary wojny [2441]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1260]
podróże w czasie i przestrzeni [6363]
polityka i ideologia [4538]
Polska po wojnie [2778]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2082]
sekretna wojna [885]
tajemnice, skarby, przygody [493]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4687]
zamki, dwory, pałace [532]
Ziemia Obiecana [922]

Prezentowana publikacja to analityczne studium historyczno-wojskowe dotyczące koncepcji operacyjnego użycia oraz taktyki kawalerii samodzielnej Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej. Jej celem jest pogłębienie, usystematyzowanie i zobiektywizowanie dotychczasowego stanu wiedzy na temat operacyjnych i taktycznych aspektów użycia tego rodzaju broni w latach 1921-1939. Jest ona pierwszym tak szczegółowym i rzetelnym, opartym na bogatej bazie źródłowej, opracowaniem tego tematu. Autor przedstawia całokształt zagadnień związanych z pracami studyjnymi dotyczącymi koncepcji operacyjnego użycia kawalerii samodzielnej w przyszłym konflikcie zbrojnym oraz założeniami prowadzenia przez ten rodzaj broni działań taktycznych, które znalazły swą operacjonalizację we wprowadzonych do użytku regulaminach, instrukcjach i wytycznych. Ich implementacja została poddana ocenie w ramach analizy pokojowej praktyki szkoleniowej, stanowiąca zaś, po części, ich wypadkową zakładana wartość bojowa oddziałów i wielkich jednostek kawalerii samodzielnej została poddana ocenie w oparciu o wybrane przykłady bojowe surowego egzaminu wojennego kampanii wrześniowej 1939 roku. Poza operacyjnymi aspektami użycia kawalerii samodzielnej Wojska Polskiego i jej taktyką, autor przeanalizował proces szkolenia jej oddziałów i wielkich jednostek, a także zmiany zachodzące w organizacji, uzbrojeniu i wyposażeniu tego rodzaju broni w latach 1921-1939. Swe rozważania autor rozpoczyna w momencie przejścia Wojska Polskiego na stopę pokojową, co nastąpiło 22 sierpnia 1921 roku, a kończy 6 października 1939 roku, kiedy złożyła broń ostatnia wielka jednostka kawalerii samodzielnej Wojska Polskiego - improwizowana Dywizja Kawalerii "Zaza" ze składu Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Polesie".

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: