archeo [1153]
armie i żołnierze [4021]
biografie i wspomnienia [9459]
czasopisma odkrywców [850]
czasy starożytne [1367]
deser [2374]
dla dzieci [1078]
fakty, domysły, interpretacje [1973]
fortyfikacje i podziemia [516]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2115]
historia w obrazkach [331]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1529]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1416]
ludzie, czasy, obyczaje [7476]
machiny wojenne [2187]
mity i religie [1901]
odkryj historię [505]
ofiary wojny [2427]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1259]
podróże w czasie i przestrzeni [6327]
polityka i ideologia [4503]
Polska po wojnie [2764]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2070]
sekretna wojna [886]
tajemnice, skarby, przygody [491]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4656]
zamki, dwory, pałace [530]
Ziemia Obiecana [914]

Choć w Europie Zachodniej historia kobiet w filozofii jest dość dobrze udokumentowana i zbadana, to w Rosji do XIX wieku ich uczestnictwo
w filozofii stanowiło kuriozum. Nawet jeśli jakoś w filozofii uczestniczyły, to nie były twórczyniami systemów, nie pisały traktatów.
Dopiero rozwój emancypacji zaczął sprzyjać i przyczynił się do odgrywania przez kobiety coraz bardziej aktywnych ról w rozwoju nauki, w tym filozofii. Jednak w Rosji ruch kobiecy w niewielkim stopniu uległ wpływom rozwijającego się na Zachodzie feminizmu, uważając jego zainteresowania za bardziej „błahe” w porównaniu z „interesem ogólnoludzkim”, o którym mówiono w kręgach wykształconych
mężczyzn i kobiet. Stąd więcej mamy kobiet rewolucjonistek, społecznic, działaczek, mniej – wykształconych w filozofii feministek. Te funkcjonowały w Paryżu, nie w Moskwie czy Sankt Petersburgu.

[frg. tekstu]

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: