archeo [1150]
armie i żołnierze [4009]
biografie i wspomnienia [9428]
czasopisma odkrywców [849]
czasy starożytne [1364]
deser [2372]
dla dzieci [1076]
fakty, domysły, interpretacje [1962]
fortyfikacje i podziemia [514]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2102]
historia w obrazkach [331]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1522]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1412]
ludzie, czasy, obyczaje [7458]
machiny wojenne [2179]
mity i religie [1890]
odkryj historię [503]
ofiary wojny [2423]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1258]
podróże w czasie i przestrzeni [6301]
polityka i ideologia [4482]
Polska po wojnie [2755]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2061]
sekretna wojna [881]
tajemnice, skarby, przygody [487]
warsztat [940]
wojny, batalie, potyczki [4640]
zamki, dwory, pałace [527]
Ziemia Obiecana [911]

Nauka o literaturze przez ostatnie dziesięciolecia była często zwalczana przez tych, którzy ją uprawiali – i w ten sposób uprawiana. Opinię, że pisanie o literaturze nie ma nic wspólnego z nauką, najpierw piszący o literaturze uważali za kamień obrazy, a potem zaczęli ją powtarzać jako pochwałę. Przez pewien czas wydawało się, że w tym powtarzaniu zawiera się obietnica czegoś nowego i lepszego, ale pozostaje ona daleka od spełnienia. W takiej sytuacji warto byłoby na naukę o literaturze spojrzeć trochę inaczej: nie przez pryzmat antynaukowej retoryki, ale jako na historię pewnego buntu. Buntu przeciw przypisywanej humanistyce społecznej i poznawczej „bezznaczeniowości”. Buntu, który – jak się przez krótki czas wydawało – może się powieść.
fragment książki

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: