Kategoria 
biografie i wspomnienia
Okres historyczny
pierwsze lata XX-go wieku , I Wojna Światowa , dwudziestolecie międzywojenne
biografie i wspomnienia Okres historyczny
pierwsze lata XX-go wieku , I Wojna Światowa , dwudziestolecie międzywojenne
Listy 1911-1932
Muzeum Marii Skłodowskiej-Curie w WarszawieRok wydania: 2025
ISBN: 978-83-952752-4-1
Oprawa: twarda
Ilość stron: 118
Wymiary: 120 x 270
Dostępność: Na półce
160.00 zł
Książka w tekturowym etui.
Korespondencja dwójki wybitnych uczonych pozwala zajrzeć w ich wzajemne relacje oparte na szczerym podziwie, szacunku i przyjaźni. W 32 listach Skłodowska i Einstein prowadzą dyskusje o swoich badaniach oraz sytuacji nauki europejskiej, ale też opisują codzienne sprawy dzieląc się osobistymi przemyśleniami. „Opublikowanie po raz pierwszy korespondencji Marii Skłodowskiej-Curie z Albertem Einsteinem to wydarzenie przełomowe. Ze szczególnym wzruszeniem czytamy te listy, wymieniane na przestrzeni ponad dwudziestu lat" – napisali wnuczka i wnuk noblistki,prof. Hélène Langevin-Joliot oraz prof. Pierre Joliot, w dedykacji do tej unikatowej publikacji.
W pisanych po francusku i odręcznie listach Marii Skłodowskiej-Curie dochodzi do głosu jej powściągliwość i pragmatyzm, w pisanych po niemiecku i na maszynie listach Alberta Einsteina jest sporo ekspresji, ale i szacunku dla starszej o 12 lat koleżanki. Łączy ich pasja do nauki, stąd nawet w listach dotyczących innych spraw dopisują w postscriptum nowinki ze świata fizyki.
Listy pokazują też zaangażowanie obojga uczonych w aktualne problemy społeczne i polityczne. Oboje pracują nad ponadnarodowym porozumieniem w Komisji Międzynarodowej Współpracy Intelektualnej przy Lidze Narodów w Genewie. Einstein, zmartwiony narastającym antysemityzmem w Niemczech, był bardziej sceptyczny co do możliwości takiego porozumienia. Skłodowska z uporem i nadzieją próbuje go przekonać, że tylko w ten sposób nauka będzie mogła pomóc w rozwiązywaniu problemów ludzkości. Po latach Einstein powie, że relacja, która łączyła go ze Skłodowską, była jedną z najpiękniejszych rzeczy w jego życiu.
„Listy, które Albert Einstein wymieniał z Marią Skłodowską-Curie, stanowią w tym zbiorze wyjątkowy epizod historyczny. Są świadectwem szczególnej relacji między dwojgiem wielkich naukowców. Jednak podstawą ich trwałej przyjaźni i wzajemnego uznania było nie tylko łączące ich zainteresowanie nauką, lecz przede wszystkim wzajemny podziw dla swojego oddania ludzkim wartościom i zaangażowania społecznego" – mówi profesor Hanoch Gutfreund – opiekun spuścizny Einsteina, fizyk teoretyczny, były rektor Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie, zaangażowany w opracowanie publikacji.
W pracach nad wydaniem korespondencji Skłodowskiej i Einsteina brali również udział prof. UAM dr hab. Tomasz Pospieszny – chemik, biograf Marii Skłodowskiej-Curie i popularyzator jej dorobku naukowego oraz prof. Jan Piskurewicz – historyk, badacz historii nauki w XIX i XX wieku w Polsce i w Europie.
Korespondencja dwójki wybitnych uczonych pozwala zajrzeć w ich wzajemne relacje oparte na szczerym podziwie, szacunku i przyjaźni. W 32 listach Skłodowska i Einstein prowadzą dyskusje o swoich badaniach oraz sytuacji nauki europejskiej, ale też opisują codzienne sprawy dzieląc się osobistymi przemyśleniami. „Opublikowanie po raz pierwszy korespondencji Marii Skłodowskiej-Curie z Albertem Einsteinem to wydarzenie przełomowe. Ze szczególnym wzruszeniem czytamy te listy, wymieniane na przestrzeni ponad dwudziestu lat" – napisali wnuczka i wnuk noblistki,prof. Hélène Langevin-Joliot oraz prof. Pierre Joliot, w dedykacji do tej unikatowej publikacji.
W pisanych po francusku i odręcznie listach Marii Skłodowskiej-Curie dochodzi do głosu jej powściągliwość i pragmatyzm, w pisanych po niemiecku i na maszynie listach Alberta Einsteina jest sporo ekspresji, ale i szacunku dla starszej o 12 lat koleżanki. Łączy ich pasja do nauki, stąd nawet w listach dotyczących innych spraw dopisują w postscriptum nowinki ze świata fizyki.
Listy pokazują też zaangażowanie obojga uczonych w aktualne problemy społeczne i polityczne. Oboje pracują nad ponadnarodowym porozumieniem w Komisji Międzynarodowej Współpracy Intelektualnej przy Lidze Narodów w Genewie. Einstein, zmartwiony narastającym antysemityzmem w Niemczech, był bardziej sceptyczny co do możliwości takiego porozumienia. Skłodowska z uporem i nadzieją próbuje go przekonać, że tylko w ten sposób nauka będzie mogła pomóc w rozwiązywaniu problemów ludzkości. Po latach Einstein powie, że relacja, która łączyła go ze Skłodowską, była jedną z najpiękniejszych rzeczy w jego życiu.
„Listy, które Albert Einstein wymieniał z Marią Skłodowską-Curie, stanowią w tym zbiorze wyjątkowy epizod historyczny. Są świadectwem szczególnej relacji między dwojgiem wielkich naukowców. Jednak podstawą ich trwałej przyjaźni i wzajemnego uznania było nie tylko łączące ich zainteresowanie nauką, lecz przede wszystkim wzajemny podziw dla swojego oddania ludzkim wartościom i zaangażowania społecznego" – mówi profesor Hanoch Gutfreund – opiekun spuścizny Einsteina, fizyk teoretyczny, były rektor Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie, zaangażowany w opracowanie publikacji.
W pracach nad wydaniem korespondencji Skłodowskiej i Einsteina brali również udział prof. UAM dr hab. Tomasz Pospieszny – chemik, biograf Marii Skłodowskiej-Curie i popularyzator jej dorobku naukowego oraz prof. Jan Piskurewicz – historyk, badacz historii nauki w XIX i XX wieku w Polsce i w Europie.
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Od Iuris Sredensis do skarbu średzkiego. Niezwykła historia Środy Śląskiej
• Ludność chrześcijańskiego Kazimierza pod Krakowem w XVIII wieku
• Smutne Morze Ruin
• Łuck pod dwiema okupacjami
• Fala Rok 1984 i polski postpunk
• Nazywali mnie Niesforny Majer
• Rusin z polską duszą Platon Kostecki (1832-1908)
• Ludność chrześcijańskiego Kazimierza pod Krakowem w XVIII wieku
• Smutne Morze Ruin
• Łuck pod dwiema okupacjami
• Fala Rok 1984 i polski postpunk
• Nazywali mnie Niesforny Majer
• Rusin z polską duszą Platon Kostecki (1832-1908)
