Medycy polskich szwoleżerów
Napoleon VRok wydania: 2017
ISBN: 978-83-65746-07-8
Oprawa: twarda
Ilość stron: 172
Wymiary: 150 x 210
Dostępność: Niedostępna
39.20 zł
Fragment:
"Któż z nas nie zna i komu nie są emocjonalnie bliskie postacie polskich szwoleżerów Gwardii cesarza Napoleona. Pułk ten, w niezwykle trudnym okresie dziejów narodu, kiedy Polska jako samodzielny twór państwowy zniknęła z mapy Europy, stał się bezpośrednim spadkobiercą wielkiej tradycji husarskiej czasów I Rzeczpospolitej. Działania zbrojne, jakie podejmowali szwoleżerowie na wielu polach bitew, świadome połączenie w nich brawury z taktyką, porównywane były niejednokrotnie przez przedstawicieli nauk historycznych do ataku chorągwi porucznika Zbierzchowskiego podczas słynnej bitwy pod Wiedniem w 1683 roku. Wśród autorów szeregu pochlebnych wypowiedzi na pierwszym miejscu wypada wymienić Frederica Massona, który pisząc o szwoleżerach, odniósł ich potencjał militarny do ussarzy królewicza Aleksandra . Co prawda Ludwik Zembrzuski nadmienia, iż zdarzały się w gronie badaczy tego okresu dziejów opinie porównujące szwoleżerów do lisowczyków, zdziczałych zagończyków awanturników i zabijaków , lecz zarazem zwraca uwagę na to, iż zdania takie, choć zostały wplecione w tok wypowiedzi, wypada uznać za co najwyżej marginalne"
"Któż z nas nie zna i komu nie są emocjonalnie bliskie postacie polskich szwoleżerów Gwardii cesarza Napoleona. Pułk ten, w niezwykle trudnym okresie dziejów narodu, kiedy Polska jako samodzielny twór państwowy zniknęła z mapy Europy, stał się bezpośrednim spadkobiercą wielkiej tradycji husarskiej czasów I Rzeczpospolitej. Działania zbrojne, jakie podejmowali szwoleżerowie na wielu polach bitew, świadome połączenie w nich brawury z taktyką, porównywane były niejednokrotnie przez przedstawicieli nauk historycznych do ataku chorągwi porucznika Zbierzchowskiego podczas słynnej bitwy pod Wiedniem w 1683 roku. Wśród autorów szeregu pochlebnych wypowiedzi na pierwszym miejscu wypada wymienić Frederica Massona, który pisząc o szwoleżerach, odniósł ich potencjał militarny do ussarzy królewicza Aleksandra . Co prawda Ludwik Zembrzuski nadmienia, iż zdarzały się w gronie badaczy tego okresu dziejów opinie porównujące szwoleżerów do lisowczyków, zdziczałych zagończyków awanturników i zabijaków , lecz zarazem zwraca uwagę na to, iż zdania takie, choć zostały wplecione w tok wypowiedzi, wypada uznać za co najwyżej marginalne"
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Majątek Żukowskich w Lalkowych na Kociewiu
• Metryka Dominikanów Poznańskich 1576-1815
• Nowoczesna praarchitektura. Architektoniczne pomniki narodowe w wilhelmińskich Niemczech (1888-1910)
• Brunatna kołysanka
• Jeremi Wiśniowiecki (1612-1651)
• Wokół terroru białego i czerwonego 1917-1923
• Moje Grajewo w okruchach wspomnień
• Dominique Jean Larrey (1766-1842)
• Miasta, regiony i ludzie. Studia i szkice z historii powszechnej i Polski w XX wieku
• Marengo 1800
• Metryka Dominikanów Poznańskich 1576-1815
• Nowoczesna praarchitektura. Architektoniczne pomniki narodowe w wilhelmińskich Niemczech (1888-1910)
• Brunatna kołysanka
• Jeremi Wiśniowiecki (1612-1651)
• Wokół terroru białego i czerwonego 1917-1923
• Moje Grajewo w okruchach wspomnień
• Dominique Jean Larrey (1766-1842)
• Miasta, regiony i ludzie. Studia i szkice z historii powszechnej i Polski w XX wieku
• Marengo 1800
