Oaza wolności

Duszpasterstwo akademickie w latach siedemdziesiątych XX w. Marcinkiewicz M. (red.) Instytut Pamięci Narodowej
Rok wydania: 2011
ISBN: 978-83-613-3637-2

Oprawa: twarda
Ilość stron: 134
Wymiary: 170 x 245

Dostępność: Na półce

23.00 zł

kupuję recenzje

Tradycja duszpasterstw akademickich sięga XIV w., kiedy w Krakowie powstał pierwszy uniwersytet. Ich rozwój nastąpił w dwudziestoleciu międzywojennym. 4 stycznia 1928 r. abp Aleksander Kakowski erygował Duszpasterstwo Akademickie w Warszawie przy kościele św. Anny. Pierwszym duszpasterzem został ks. Edward Szwajnic. Kolejne powstały w Poznaniu, Wilnie, Krakowie i Lublinie. W czasie II wojny światowej duszpasterstwa działały w konspiracji. Ich celem było objęcie posługą duszpasterską przede wszystkim studentów i pracowników wyższych uczelni. Już w 1945 r. w Poznaniu odbył się pierwszy zjazd duszpasterzy akademickich, zaś w 1946 r. Episkopat Polski podjął decyzję, że duszpasterstwa będą funkcjonować jako odrębna instytucja kościelna. W 1953 r. powstała Komisja Krajowa Duszpasterstwa Akademickiego, której zadaniem było koordynowanie pracy duszpasterskiej w środowisku akademickim w ramach całej Polski. W maju 1953 r. Konferencja Episkopatu Polski zatwierdziła Wytyczne pracy Duszpasterstwa Akademickiego, w których stwierdzano, że Duszpasterstwo Akademickie jest urzędem kościelnym, powoływanym przez ordynariusza. Wytyczne zostały uzupełnione w 1967 r. – powstał wówczas Regulamin Duszpasterstwa Akademickiego, zaś w 1971 r. Statut Duszpasterstwa Akademickiego.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:

• O Paniach, Panach i zdarzeniach
• Osaczony złem
• Niszczyciele Wicher i Burza
• Nocna rewolta
• Etos dworu szlacheckiego
• Geograficzno-polityczne uwarunkowania sytuacji Ukraińców, Łemków, Białorusinów i Litwinów w Polsce po 1944 roku
• Polskie Oddziały Wartownicze przy armii amerykańskiej w latach 1945-1989
• Czerwony byk
• Obce i rodzime władczynie polskiego średniowiecza w polskim piśmiennictwie XIX wieku
• Norwid wobec historii