Obrona Kandii 1648–1669. Najdłuższe oblężenie w historii
InforteditionsRok wydania: 2020
Seria: Pola Bitew
ISBN: 978-83-65982-47-6
Oprawa: miękka
Ilość stron: 112
Wymiary: 165 x 235
Dostępność: Niedostępna
27.00 zł
Spis treści:
Kandia – „rywalka Troi”
I Początek wojny i obrona Kandii w latach 1648–1649
II Оbrona Kandii w 1667 roku
III Oblężenie Kandii od 1668 do maja 1669 roku
IV Francuska wyprawa na Kretę latem 1669 roku
V Słynny wypad i bitwa, 25 czerwca 1669 roku
VI Kontynuacja oblężenia i kapitulacji twierdzy
Zakończenie
Aneksy
Bibliografia
Spis map i schematów
O książce:
W miejsce poległego księcia de Beauforta komendę nad całą flotą francuską powierzono dowódcy galer – Louis-Victor de Rochechouart, książę de Vivonne. Według Navailles, rano „eskadra królewska, papieska, francuskie, maltańskie i weneckie galery, wraz z galeasami i kilkoma innymi statkami Republiki, pojawiły się w szyku bojowym naprzeciwko pozycji tureckich przed bastionem Świętego Andrzeja i rzuciły kotwice w odległości strzału z armaty”. Turcy strzelali do nich z armat ustawionych wzdłuż wybrzeża, ale oddane w odpowiedzi salwy floty sprzymierzonych były tak silne, że zmusiły Osmanów do porzucenia swych baterii i schronienia się w okopach.
Okręty i galery ustawiły się wzdłuż wybrzeża ze wschodu na zachód, wymierzając swoje działa przeciwko nieprzyjacielowi. Zgodnie z planem księcia de Vivonne linia bitwy floty sprzymierzonych wyglądała następująco: od bastionu Sant’Andrea (Św. Andrzeja) i dalej na zachód stała połowa francuskich okrętów i galer, następnie 6 weneckich galeasów, a następnie druga połowa francuskiej eskadry, za którą rzuciły kotwice 2 okręty i 2 galery weneckie. Linię bojową zamykały galery papieża i Zakonu Maltańskiego, a także 6 weneckich okrętów...
Kandia – „rywalka Troi”
I Początek wojny i obrona Kandii w latach 1648–1649
II Оbrona Kandii w 1667 roku
III Oblężenie Kandii od 1668 do maja 1669 roku
IV Francuska wyprawa na Kretę latem 1669 roku
V Słynny wypad i bitwa, 25 czerwca 1669 roku
VI Kontynuacja oblężenia i kapitulacji twierdzy
Zakończenie
Aneksy
Bibliografia
Spis map i schematów
O książce:
W miejsce poległego księcia de Beauforta komendę nad całą flotą francuską powierzono dowódcy galer – Louis-Victor de Rochechouart, książę de Vivonne. Według Navailles, rano „eskadra królewska, papieska, francuskie, maltańskie i weneckie galery, wraz z galeasami i kilkoma innymi statkami Republiki, pojawiły się w szyku bojowym naprzeciwko pozycji tureckich przed bastionem Świętego Andrzeja i rzuciły kotwice w odległości strzału z armaty”. Turcy strzelali do nich z armat ustawionych wzdłuż wybrzeża, ale oddane w odpowiedzi salwy floty sprzymierzonych były tak silne, że zmusiły Osmanów do porzucenia swych baterii i schronienia się w okopach.
Okręty i galery ustawiły się wzdłuż wybrzeża ze wschodu na zachód, wymierzając swoje działa przeciwko nieprzyjacielowi. Zgodnie z planem księcia de Vivonne linia bitwy floty sprzymierzonych wyglądała następująco: od bastionu Sant’Andrea (Św. Andrzeja) i dalej na zachód stała połowa francuskich okrętów i galer, następnie 6 weneckich galeasów, a następnie druga połowa francuskiej eskadry, za którą rzuciły kotwice 2 okręty i 2 galery weneckie. Linię bojową zamykały galery papieża i Zakonu Maltańskiego, a także 6 weneckich okrętów...
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Czarne złoto Wojny o węgiel z Donbasu
• Nie tylko Rothesay
• Ta maszyna zabija faszystów
• Wojna pancerna na froncie wschodnim 1943-1945 Czerwony walec
• Kaligula Pięć twarzy cesarza
• Policja granatowa
• Skrzydła zwycięzców, skrzydła pokonanych... skrzydła niepodległości 1918
• Wspomnienia z lat młodości i wojny
• Martynów 20 VI 1624
• Komendant Życie Salomona Morela
• Nie tylko Rothesay
• Ta maszyna zabija faszystów
• Wojna pancerna na froncie wschodnim 1943-1945 Czerwony walec
• Kaligula Pięć twarzy cesarza
• Policja granatowa
• Skrzydła zwycięzców, skrzydła pokonanych... skrzydła niepodległości 1918
• Wspomnienia z lat młodości i wojny
• Martynów 20 VI 1624
• Komendant Życie Salomona Morela
