Pozwolić czy nie?
Wyd. Akademii ŚwiętokrzyskiejRok wydania: 2007
ISBN: 978-83-7133-351-4
Oprawa: miękka
Ilość stron: 403
Wymiary: 165 x 235
Dostępność: Na półce
51.00 zł
Praca zawiera analizę poszczególnych etapów polityki władz Polski Ludowej w stosunku do jednej z podstawowych kwestii warunkującej działalność Kościoła katolickiego. Jest nim posiadanie odpowiedniej liczby obiektów służących sprawowaniu kultu religijnego. Wyróżnić można wyraźnie widoczne cezury wynikające z metod ograniczania budownictwa obiektów sakralnych. Pokrywają się one z latami, w których wystąpiły kryzysy polityczno-społeczne w Polsce po II wojnie światowej. W latach 1945-1948 państwo starało się nie ingerować w sprawy odbudowy i restauracji świątyń. W okresie stalinowskim zablokowano budowę nowych obiektów sakralnych, a w czasach Władysława Gomułki metodami administracyjnymi skutecznie ograniczono rozwój tego rodzaju inwestycji. W dekadzie rządów Edwarda Gierka nastąpiło zderzenie wysiłków reglamentacyjnych związanych z pozwoleniami na inwestycje sakralne z ogromnym zapotrzebowaniem społecznym w tej materii. Paradoksalnie boom budowlany nastąpił w latach największej zapaści ekonomicznej w Polsce, czyli w latach 1945-1989. Ekipa Wojciecha Jaruzelskiego m.in. zezwoleniami na budowę kościołów skłoniła stronę kościelną do tonizowania radykalnych nastrojów społecznych. Podstawową bazę źródłową rozprawy stanowią materiały archiwalne. Praca obejmuje cztery rozdziały. Pierwszy z nich odgrywa rolę wprowadzającą. Podjęto w nim próbę odtworzenia skali wojennych zniszczeń katolickich świątyń i realiów, w których prowadzono ich odbudowę. Kolejne trzy rozdziały ujmują najistotniejsze kwestie w odrębne części poświęcone polityce władz partyjno-państwowych w stosunku do takich zagadnień jak: reglamentacja zezwoleń na wznoszenie nowych budowli, warunki prowadzenia prac budowlanych oraz zwalczanie przedsięwzięć uznanych za nielegalne. Zasadniczym celem prowadzonych analiz było ukazanie polityki władz PRL w okresie rządów E. Gierka i jego współpracowników wobec zagadnień związanych z budownictwem katolickich obiektów sakralnych. Kluczowym zadaniem, jakie sobie postawiono, była odpowiedź na pytanie, na ile w dekadzie lat siedemdziesiątych kontynuowano politykę wypracowaną w czasie poprzedzającego ją ćwierćwiecza, a w jakim stopniu zdołano wdrożyć nowe rozwiązania. W dekadzie Gierka oficjalnie lansowano politykę normalizacji stosunków z Kościołem. Społeczeństwo oczekiwało zmiany nastawienia decydentów wobec wierzących, zaprzestania dyskryminacji z powodów religijnych, w tym zniesienia blokady na inwestycje sakralne. Episkopat Polski również był bardzo zdeterminowany i zdecydowany na forsowanie postulatów w tej dziedzinie, aby móc realizować podstawową funkcję ewangelizacyjną Kościoła.
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Partia z narodem, naród z Kościołem
• Siostry zakonne w obozach pracy w PRL w latach 1954-1956
• Kościół i Prymas Stefan Wyszyński 1956-1966
• Uciekinierzy z PRL
• Komuniści i Kościół w Polsce (1945-1989)
• Styl życia ziemiaństwa polskiego po II wojnie światowej
• Operacja POETA
• Zwyczajny resort. Studia o aparacie bezpieczeństwa 1944-1956
• Kluby inteligencji katolickiej jako przestrzeń działań niezależnych w latach osiemdziesiątych XX wieku
• Mobilizacja i konflikt etniczny
• Siostry zakonne w obozach pracy w PRL w latach 1954-1956
• Kościół i Prymas Stefan Wyszyński 1956-1966
• Uciekinierzy z PRL
• Komuniści i Kościół w Polsce (1945-1989)
• Styl życia ziemiaństwa polskiego po II wojnie światowej
• Operacja POETA
• Zwyczajny resort. Studia o aparacie bezpieczeństwa 1944-1956
• Kluby inteligencji katolickiej jako przestrzeń działań niezależnych w latach osiemdziesiątych XX wieku
• Mobilizacja i konflikt etniczny