archeo [1155]
armie i żołnierze [4034]
biografie i wspomnienia [9534]
czasopisma odkrywców [851]
czasy starożytne [1375]
deser [2386]
dla dzieci [1084]
fakty, domysły, interpretacje [2003]
fortyfikacje i podziemia [517]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2131]
historia w obrazkach [333]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1534]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1419]
ludzie, czasy, obyczaje [7525]
machiny wojenne [2198]
mity i religie [1913]
odkryj historię [507]
ofiary wojny [2438]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1260]
podróże w czasie i przestrzeni [6359]
polityka i ideologia [4528]
Polska po wojnie [2779]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2081]
sekretna wojna [885]
tajemnice, skarby, przygody [493]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4682]
zamki, dwory, pałace [531]
Ziemia Obiecana [920]

Trwające niemal sześć stuleci dzieje monarchii Habsburgów pozostają w nierozerwalnej więzi z historią Słowian zamieszkujących rozległe terytoria, wchodzące w skład ich politycznej domeny. Tworzenie większych struktur państwowych w okresie od średniowiecza do czasów nowożytnych było zjawiskiem częstym i wynikało z wielu powodów. Najbardziej oczywiste wydają się pobudki osobiste, mające na celu realizację indywidualnych ambicji władców marzących o hegemonii i podbojach, przez to o utrwaleniu pamięci w własnym panowaniu na kartach historii. Działania takie wynikały jednak także ze strategii politycznej i konieczności zapewnienia sobie polityczno-militarnej przewagi nad zagrażającym sąsiadem. W tym aspekcie motywowane były potrzebą gwarancji bezpieczeństwa osobistego i zamieszkujących podległe ziemie poddanych. Tak więc, na przestrzeni kilku stuleci liczne narody i wspólnoty etniczne z Europy Środkowej oraz Bałkanów wiodły samodzielny byt lub tworzyły większe struktury w ramach różnych spajających je dynastii. W tym regionie Europy już od wczesnego średniowieczna drogą tą poszli Arpadowie i Przemyślidzi, Piastowie i Jagiellonowie, a wreszcie energiczny ród Habsburgów. Stworzone przez tych ostatnich państwo (zwłaszcza złączona unią personalną Monarchia Austro-Węgierska) przez znaczną część dziejów było mozaiką narodów i kultur żyjących często we wzajemnym poszanowaniu języka, religii i obyczajów. Dzięki zręcznej polityce uniknięto chociażby pokusy językowej i religijnej unifikacji, mimo że łacina i niemiecki (w mniejszym stopniu także węgierski) stały się głównymi językami komunikacji społecznej (kulturalnej i urzędowej). Niemniej w praktyce posługiwano się też kilkoma innymi językami grup etnicznych, w tym również Słowian. Monarchia Habsburgów, podobnie jak Jagiellonów, nie była jednak państwem idealnym, musiała więc mierzyć się z koniecznymi w przypadku tak skomplikowanej struktury konfliktami na tle etnicznym i wyznaniowym, czy szkodzącym zwykle interesom państwa politycznym partykularyzmem.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: