archeo [1186]
armie i żołnierze [4169]
biografie i wspomnienia [9992]
czasopisma odkrywców [868]
czasy starożytne [1444]
deser [2438]
dla dzieci [1136]
fakty, domysły, interpretacje [2165]
fortyfikacje i podziemia [535]
historia narodów [2256]
historia w obrazkach [351]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1610]
królowie, władcy, dyktatorzy [1489]
ludzie, czasy, obyczaje [7902]
machiny wojenne [2306]
mity i religie [2028]
odkryj historię [533]
ofiary wojny [2540]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1309]
podróże w czasie i przestrzeni [6733]
polityka i ideologia [4758]
Polska po wojnie [2914]
rycerze i zakonnicy [2176]
sekretna wojna [913]
tajemnice, skarby, przygody [512]
warsztat [984]
wojny, batalie, potyczki [4878]
zamki, dwory, pałace [545]
Ziemia Obiecana [962]

Prezentowana książka jest biografią Stanisława Łosia (1890–1974) ze szczególnym uwzględnieniem jego działalności w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Jest ona jednocześnie odpowiedzią na pytanie o ścieżki prowadzące go na tę uczelnię oraz o inne ważne funkcje, które starożytnik pełnił w ciągu swego długiego i interesującego życia. W jego losach obecna jest także historia polskiego ziemiaństwa i lubelskiego środowiska historycznego. Pełnionymi przez profesora Łosia rolami można by obdzielić kilka osób: był ziemianinem gospodarującym wraz z żoną w podlubelskim majątku Niemce, dyplomatą odpowiedzialnym za stosunki polsko-niemieckie i polsko-ukraińskie, radcą prawnym zatrudnionym w Poselstwie polskim w Londynie, publicystą współpracującym z licznymi czasopismami, skupionym szczególnie na problemie stosunków polsko-ukraińskich w Galicji Wschodniej. Po odebraniu rodzinie majątku w 1944 r. na mocy reformy rolnej, Stanisław Łoś musiał rozpocząć swoje życie na nowo: zatrudnił się jako wykładowca historii starożytnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W książce, dzięki licznym kwerendom archiwalnym i bibliotecznym możliwe było dokładne odtworzenie jego kariery akademickiej oraz przedstawienie sylwetek najbliższych współpracowników i jedynego ucznia, Edwarda Zwolskiego. W tle biografii obecna jest więc historia KUL, a w szczególności Wydziału Nauk Humanistycznych, z lat 1944–1971.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: