Tylko niebo nade mną
GRETZARok wydania: 2015
ISBN: 978-83-64424-21-2
Oprawa: twarda
Ilość stron: 448
Wymiary: 1485 x 255
Dostępność: Niedostępna
70.00 zł
Kiedy 15-letni Bolesław Chwaściński zetknął się po raz pierwszy z Tatrami zakochał się w górach i związał z nimi całe swoje życie. W 1930 r. stał się jednym z założycieli Koła Wysokogórskiego (później Klub Wysokogórski) oraz członkiem jego Zarządu i autorem Statutu Koła. Dwa lata później wspinał się wraz z kolegami w Alpach Francuskich, a za kolejne dwa lata w Marokańskim Atlasie. Potem był Kaukaz i góry Afganistanu, do których wracał wielokrotnie. Podczas II wojny światowej porzucił pracę w charakterze inżyniera drogownictwa w Afganistanie na rzecz niebezpiecznej pracy lotnika dywizjonu bombowego Polskich Sił Powietrznych.
W latach powojennych stał się legendą polskiego alpinizmu, przewodząc w 1960 r. pierwszej polskiej wyprawie w góry Hindukuszu. Pozostawił po sobie wiele prac naukowych z dziedziny inżynierii lądowej oraz taternictwa i alpinizmu. Dla swoich bliskich opracował rodzinną sagę pod roboczym tytułem „Chwaścińscy” będącą w znakomitej części jego autobiografią osadzoną w przedwojennej Warszawie, na Bliskim Wschodzie i Wyspach Brytyjskich. Niestety kończy się ona w 1946 r., choć dalsze osiągnięcia Bolesława Chwaścińskiego podsumował Stefan Bratkowski następująco:
Sam był legendą, sam był nienapisaną powieścią. Miłość do mostów kojarzył z miłością do gór; gdzież się nie wspinał! Tego typu osobowości nie uchwyciła do tej pory żadna literatura piękna; gdzieś może blisko niej był Saint Exupery, ale Saint Exupery tylko latał...
W latach powojennych stał się legendą polskiego alpinizmu, przewodząc w 1960 r. pierwszej polskiej wyprawie w góry Hindukuszu. Pozostawił po sobie wiele prac naukowych z dziedziny inżynierii lądowej oraz taternictwa i alpinizmu. Dla swoich bliskich opracował rodzinną sagę pod roboczym tytułem „Chwaścińscy” będącą w znakomitej części jego autobiografią osadzoną w przedwojennej Warszawie, na Bliskim Wschodzie i Wyspach Brytyjskich. Niestety kończy się ona w 1946 r., choć dalsze osiągnięcia Bolesława Chwaścińskiego podsumował Stefan Bratkowski następująco:
Sam był legendą, sam był nienapisaną powieścią. Miłość do mostów kojarzył z miłością do gór; gdzież się nie wspinał! Tego typu osobowości nie uchwyciła do tej pory żadna literatura piękna; gdzieś może blisko niej był Saint Exupery, ale Saint Exupery tylko latał...
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
