archeo [1153]
armie i żołnierze [4024]
biografie i wspomnienia [9477]
czasopisma odkrywców [850]
czasy starożytne [1369]
deser [2374]
dla dzieci [1078]
fakty, domysły, interpretacje [1980]
fortyfikacje i podziemia [516]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2118]
historia w obrazkach [331]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1529]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1418]
ludzie, czasy, obyczaje [7487]
machiny wojenne [2193]
mity i religie [1907]
odkryj historię [504]
ofiary wojny [2428]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1259]
podróże w czasie i przestrzeni [6334]
polityka i ideologia [4508]
Polska po wojnie [2770]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2072]
sekretna wojna [885]
tajemnice, skarby, przygody [491]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4660]
zamki, dwory, pałace [530]
Ziemia Obiecana [914]

„Postrach całego świata” – tak w XVI w. Europejczycy nazywali Imperium Osmańskie. Turcy seldżuccy [tak w oryginale, w rzeczywistości tu i dalej chodzi oczywiście o Turków osmańskich – przyp. tłum.], którzy pojawili się w Azji Mniejszej pod koniec XIII w., już półtora stulecia później podbili znaczną część Półwyspu Bałkańskiego i zajęli stolicę Cesarstwa Bizantyńskiego – Konstantynopol. I chociaż początkowo mało kto traktował ich poważnie, jako że walki prowadzone przez Seldżuków oraz stworzenie przez nich własnego państwa wydawały się być z perspektywy Europejczyków problemami dość odległymi, to jednak po zdobyciu Konstantynopola w 1453 r. Turcy ukazali się im w zupełnie nowym świetle jako władcy wschodniej części basenu Morza Śródziemnego, części europejskich ziem chrześcijańskich oraz groźna siła, z którą, jak się okazało, należy się liczyć. Stopniowo europejscy władcy oraz intelektualiści zaczęli przemyśliwać nad perspektywą konfliktu zbrojnego z nowym, niebezpiecznym wrogiem. Czym więcej zaś rozmyślali, w tym ciemniejszych barwach widzieli przyszłość: konflikt wydawał się nieunikniony, zaś własne siły niewystarczające do pokonania niezwyciężonego nieprzyjaciela. Papieże regularnie zwoływali sobory, których celem miało być podjęcie wspólnej walki przeciwko Turkom, wydawali bulle z odnośnymi nawoływaniami, nakazali świeckim wiernym w Niemczech odprawianie stałych modłów w intencji ocalenia od wroga, odlano nawet specjalny „antyturecki” dzwon, w który uderzano w czasie nabożeństw. Gdy tylko Europa stanęła w obliczu konfliktu z Osmanami, począł formułować się nowy, antyturecki kierunek myśli społeczno-politycznej. Teksty o charakterze antytureckim wkrótce rozprzestrzeniły się na całym kontynencie. Geografia tego typu twórczości objęła cały jego obszar od zachodu po wschód: od Hiszpanii do Moskwy. Wynalazek Gutenberga zaś, warsztat drukarski, który spowodował spadek cen książek, znacznie powiększył liczbę czytelników.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: