Więzień 774. Xawery Dunikowski w KL Auschwitz
Muzeum Historyczne Miasta KrakowaRok wydania: 2016
ISBN: 978-83-7577-235-7
Oprawa: miękka
Ilość stron: 132
Wymiary: 195 x 220
Dostępność: Dostępna za 3-5 dni
26.30 zł
Katalog do wystawy czasowej prezentowanej w Fabryce Emalia Oskara Schindlera koncentruje się na wojennych losach Dunikowskiego i ich odbiciu w sztuce artysty.
Xawery Dunikowski należy do grona najwybitniejszych przedstawicieli polskiej rzeźby początku wieku i dwudziestolecia międzywojennego, a przez wielu historyków sztuki jest uważany za najoryginalniejszego polskiego współczesnego rzeźbiarza.
W wieku 64 lat został uwięziony w KL Auschwitz i przebywał tam cztery i pół roku.
W trakcie pobytu przeżył wiele dramatycznych sytuacji i kilkakrotnie uniknął śmierci.
Zdołał przetrwać obóz dzięki osobom które ratowały jego zdrowie i życie.
Portrety tych osób wykonane przez artystę możemy zobaczyć na wystawie.
Dlaczego Dunikowski wybrał właśnie malarstwo jako sposób na odreagowanie dramatycznych doświadczeń?
Głównym polem działalności była przecież rzeźba.
Malarstwo stanowiło dodatkowy, poboczny obszar jego zainteresowań można przypuszczać, że wybrał tę metodę wspomnień jako dającą możliwość bezpośredniej i spontanicznej wypowiedzi.
Obecna ekspozycja jest dobrą okazją, by przedstawić historię artysty uwięzionego w KL Auschwitz.
Sztuka i wspomnienia tworzą dwie dopełniające się przestrzenie wystawy.
Trzecia poświęcona jest ludziom, którzy pomogli Dunikowskiemu przeżyć obóz.
Xawery Dunikowski należy do grona najwybitniejszych przedstawicieli polskiej rzeźby początku wieku i dwudziestolecia międzywojennego, a przez wielu historyków sztuki jest uważany za najoryginalniejszego polskiego współczesnego rzeźbiarza.
W wieku 64 lat został uwięziony w KL Auschwitz i przebywał tam cztery i pół roku.
W trakcie pobytu przeżył wiele dramatycznych sytuacji i kilkakrotnie uniknął śmierci.
Zdołał przetrwać obóz dzięki osobom które ratowały jego zdrowie i życie.
Portrety tych osób wykonane przez artystę możemy zobaczyć na wystawie.
Dlaczego Dunikowski wybrał właśnie malarstwo jako sposób na odreagowanie dramatycznych doświadczeń?
Głównym polem działalności była przecież rzeźba.
Malarstwo stanowiło dodatkowy, poboczny obszar jego zainteresowań można przypuszczać, że wybrał tę metodę wspomnień jako dającą możliwość bezpośredniej i spontanicznej wypowiedzi.
Obecna ekspozycja jest dobrą okazją, by przedstawić historię artysty uwięzionego w KL Auschwitz.
Sztuka i wspomnienia tworzą dwie dopełniające się przestrzenie wystawy.
Trzecia poświęcona jest ludziom, którzy pomogli Dunikowskiemu przeżyć obóz.
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
