archeo [1153]
armie i żołnierze [4021]
biografie i wspomnienia [9459]
czasopisma odkrywców [850]
czasy starożytne [1367]
deser [2374]
dla dzieci [1078]
fakty, domysły, interpretacje [1973]
fortyfikacje i podziemia [516]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2115]
historia w obrazkach [331]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1529]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1416]
ludzie, czasy, obyczaje [7476]
machiny wojenne [2187]
mity i religie [1901]
odkryj historię [505]
ofiary wojny [2427]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1259]
podróże w czasie i przestrzeni [6327]
polityka i ideologia [4503]
Polska po wojnie [2764]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2070]
sekretna wojna [886]
tajemnice, skarby, przygody [491]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4656]
zamki, dwory, pałace [530]
Ziemia Obiecana [914]

Monaster Świętego Ducha w Wilnie został założony na przełomie XVI/XVII wieku, ale jego początki sięgają czasów wielkiego księcia litewskiego Olgierda i jego drugiej żony, księżnej twerskiej Julianny. W II połowie XIV wieku mnisi założyli wspólnotę monastyczną Świętej Trójcy, na miejscu męczeńskiej śmierci w 1347 roku mnichów Antoniego, Jana, Eustachego, których Kościół prawosławny kanonizował. Do dzisiaj relikwie Świętych męczenników wileńskich są najważniejszymi, do których przychodzą wierni prawosławni w Wilnie. Pieczę nad relikwiami sprawują mnisi monasteru Świętego Ducha (…). W dziejach Kościoła prawosławnego w I Rzeczypospolitej monaster Świętego Ducha był jednym z ważniejszych. Stanowił centrum duchowe, kulturowe, oświatowe, a także charytatywne. Jego bezpośrednim przełożonym był patriarcha konstantynopolitański. Monaster miał silne zaplecze w postaci uczonych duchownych, którzy byli jego przełożonymi, a także nauczycielami w działającej przy nim szkole brackiej. Z monasterskiej drukarni wychodziły teksty polemistów prawosławnych, należących do wspólnoty Świętego Ducha bądź kończących szkołę bracką, przyszłych nauczycieli, duchownych czy wręcz biskupów. Monaster w czasach unii kościelnej był centrum opozycji przeciw Kościołowi unickiemu. Podzielił los monasterów z ziem ruskich Rzeczypospolitej po III rozbiorze Polski i znalazł się w strukturach Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Choć mógł zostać zamknięty przez władze carskie, to przetrwał, gdyż dostrzeżono jego wkład w dziedzictwo Kościoła prawosławnego. W nowej rzeczywistości znalazł się, kiedy powrócił do II Rzeczypospolitej. Pełnił, jak dawniej, te same role wynikające z reguły monastycznej, a ponadto prowadził działalność, która wynikała z aktualnej sytuacji Kościoła prawosławnego w Rzeczypospolitej. Życie monastyczne wspólnoty monastycznej wileńskiej Świętego Ducha jest kontynuowane do dzisiaj.
Od Autorki

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: