archeo [1153]
armie i żołnierze [4024]
biografie i wspomnienia [9477]
czasopisma odkrywców [850]
czasy starożytne [1369]
deser [2374]
dla dzieci [1078]
fakty, domysły, interpretacje [1980]
fortyfikacje i podziemia [516]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2118]
historia w obrazkach [331]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1529]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1418]
ludzie, czasy, obyczaje [7487]
machiny wojenne [2193]
mity i religie [1907]
odkryj historię [504]
ofiary wojny [2428]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1259]
podróże w czasie i przestrzeni [6334]
polityka i ideologia [4508]
Polska po wojnie [2770]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2072]
sekretna wojna [885]
tajemnice, skarby, przygody [491]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4660]
zamki, dwory, pałace [530]
Ziemia Obiecana [914]

Kto zawsze jest w ruchu (jak we współczesnej kulturze), ten nigdy nie może być/mieć „czasu”, kto zawsze chce czas mierzyć, dla tego zawsze czasu brakuje. Problem czasu we współczesnej kulturze to właśnie problem odzyskania jego innego wymiaru niż „wymiar mierzalny” i dostrzeżenia jego sensu ludzkiego. Mogłoby się wydawać, iż filozofia dokonała już wszechstronnej analizy poglądów na temat czasu, jego rozumienia, roli i miejsca w życiu i kulturze. Jednak do zadowalającego opracowania tego problemu ciągle jeszcze daleko, a nawet – można powiedzieć – w sprawie czasu będziemy zawsze w drodze. Mimo tego, że Autor podejmuje badania historyczne, to jednak ujawnia się w nich ogólniejsze zagadnienie „zegarów czasu”, jakie obecne są w życiu kultury i myśli filozoficznej. Takie założenia należy odczytać jako wielką zaletę książki. Nie tylko dlatego, że współczesny człowiek przyzwyczajony jest do myślenia fragmentarycznego i nie jest w stanie ująć go całościowo w ramach „zegarów czasu”, lecz również dlatego, że przywraca się w ten sposób ukryty i zapomniany dzisiaj sens myślenia. Z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Marka SzulakiewiczaKto zawsze jest w ruchu (jak we współczesnej kulturze), ten nigdy nie może być/mieć „czasu”, kto zawsze chce czas mierzyć, dla tego zawsze czasu brakuje. Problem czasu we współczesnej kulturze to właśnie problem odzyskania jego innego wymiaru niż „wymiar mierzalny” i dostrzeżenia jego sensu ludzkiego. Mogłoby się wydawać, iż filozofia dokonała już wszechstronnej analizy poglądów na temat czasu, jego rozumienia, roli i miejsca w życiu i kulturze. Jednak do zadowalającego opracowania tego problemu ciągle jeszcze daleko, a nawet – można powiedzieć – w sprawie czasu będziemy zawsze w drodze. Mimo tego, że Autor podejmuje badania historyczne, to jednak ujawnia się w nich ogólniejsze zagadnienie „zegarów czasu”, jakie obecne są w życiu kultury i myśli filozoficznej. Takie założenia należy odczytać jako wielką zaletę książki. Nie tylko dlatego, że współczesny człowiek przyzwyczajony jest do myślenia fragmentarycznego i nie jest w stanie ująć go całościowo w ramach „zegarów czasu”, lecz również dlatego, że przywraca się w ten sposób ukryty i zapomniany dzisiaj sens myślenia.

Z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Marka Szulakiewicza

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: