Kategoria 
ludzie, czasy, obyczaje , podróże w czasie i przestrzeni
Okres historyczny
wiek XVI - XVIII
ludzie, czasy, obyczaje , podróże w czasie i przestrzeni Okres historyczny
wiek XVI - XVIII
Życie codzienne w podróżach po Europie w XVI i XVII w.
Państwowy Instytut WydawniczyRok wydania: 2022
ISBN: 978-83-8196-454-8
Oprawa: twarda
Ilość stron: 454
Wymiary: 170 x 240
Dostępność: Na półce
63.00 zł
Wznowiona monografia wybitnego historyka, prof. Antoniego Mączaka stanowi nie tylko wspaniały opis "turystycznej" codzienności europejkiej XVI i XVII wieku; jest to także pełen anegdot, ciekawostek i porad, praktyczny przewodnik po nowożytnej Europie.
Z relacji podróżników czerpano wieści o ludach dwugłowych, psiogłowcach, korzystano z nich per fas et nefas w literaturze obscenicznej, kryjąc się za autorytetem rzekomo naocznych świadków. Budowano też w podróży zręby nowożytnej wiedzy przyrodniczej. "Powiedz mi, czym się interesujesz, a powiem ci, kim jesteś" – może przyjąć za swe motto historyk i socjolog turystyki. Choć większość turystów zdaje się zachowywać tu dość rozsądny złoty środek, niewielu tylko kieruje się wskazaniami Montaigne’a czy Thomasa Browne’a, a zwłaszcza zasadą, którą w XIX stuleciu tak miał ująć William Hazlitt: „Zasadą podróży zagranicznej jest brać ze sobą swój zdrowy rozsądek, a pozostawiać uprzedzenia. Celem podróżowania jest widzieć i uczyć się; taka jest jednak niecierpliwość naszej wiedzy, taka zazdrość naszej miłości własnej, że przeważnie budujemy z góry pewne przekonanie (w samoobronie czy też jako barierę przeciw lekcjom doświadczenia) i zdumiewamy się, walczymy ze wszystkim, co z tym się nie zgadza”.
Z relacji podróżników czerpano wieści o ludach dwugłowych, psiogłowcach, korzystano z nich per fas et nefas w literaturze obscenicznej, kryjąc się za autorytetem rzekomo naocznych świadków. Budowano też w podróży zręby nowożytnej wiedzy przyrodniczej. "Powiedz mi, czym się interesujesz, a powiem ci, kim jesteś" – może przyjąć za swe motto historyk i socjolog turystyki. Choć większość turystów zdaje się zachowywać tu dość rozsądny złoty środek, niewielu tylko kieruje się wskazaniami Montaigne’a czy Thomasa Browne’a, a zwłaszcza zasadą, którą w XIX stuleciu tak miał ująć William Hazlitt: „Zasadą podróży zagranicznej jest brać ze sobą swój zdrowy rozsądek, a pozostawiać uprzedzenia. Celem podróżowania jest widzieć i uczyć się; taka jest jednak niecierpliwość naszej wiedzy, taka zazdrość naszej miłości własnej, że przeważnie budujemy z góry pewne przekonanie (w samoobronie czy też jako barierę przeciw lekcjom doświadczenia) i zdumiewamy się, walczymy ze wszystkim, co z tym się nie zgadza”.
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Zapisywanie wojny. Dzienniki z lat 1939-1945
• Wojna i dziedzictwo Historia najnowsza
• Medycyna podczas krucjat
• Aviarium staropolskie
• Przyjazne sąsiedztwo Vecinătatea amicală
• Był Polakiem w słowie i czynie…
• Agatha Christie
• Tradycje kociewskie w praktykach kulturowych gminy Morzeszczyn
• Krajobrazy szesnastowiecznej Polski
• Rosja od kuchni
• Wojna i dziedzictwo Historia najnowsza
• Medycyna podczas krucjat
• Aviarium staropolskie
• Przyjazne sąsiedztwo Vecinătatea amicală
• Był Polakiem w słowie i czynie…
• Agatha Christie
• Tradycje kociewskie w praktykach kulturowych gminy Morzeszczyn
• Krajobrazy szesnastowiecznej Polski
• Rosja od kuchni
