archeo [1155]
armie i żołnierze [4038]
biografie i wspomnienia [9547]
czasopisma odkrywców [851]
czasy starożytne [1375]
deser [2386]
dla dzieci [1085]
fakty, domysły, interpretacje [2009]
fortyfikacje i podziemia [517]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2133]
historia w obrazkach [333]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1539]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1420]
ludzie, czasy, obyczaje [7532]
machiny wojenne [2200]
mity i religie [1916]
odkryj historię [507]
ofiary wojny [2441]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1260]
podróże w czasie i przestrzeni [6363]
polityka i ideologia [4538]
Polska po wojnie [2778]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2083]
sekretna wojna [885]
tajemnice, skarby, przygody [493]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4688]
zamki, dwory, pałace [532]
Ziemia Obiecana [923]

Praca łączy rys biograficzny członków grupy „pułkowników” – jednego z najciekawszych i najbardziej wpływowych środowisk politycznych II Rzeczypospolitej – z problematyką polityczną, obejmującą zarówno analizę mechanizmów walki o władzę, jak i kwestie ideologiczne. Ukazano dzieje i działania „pułkowników”, czyli grona najbliższych współpracowników Józefa Piłsudskiego. Przedstawiony został proces kształtowania światopoglądu „pułkowników”, formowania grupy oraz usytuowanie jej jako elity obozu piłsudczykowskiego. Zaliczani do najważniejszych: Walery Sławek, Aleksander Prystor, Kazimierz Świtalski oraz Bogusław Miedziński, Józef Beck czy Janusz Jędrzejewicz – podobnie jak inne postacie identyfikowane z grupą – uznawali prymat nieformalnych mechanizmów działania, prowadzących do rządów „silnej ręki”. Swe poglądy formowali w czasie walki o niepodległość, a po jej odzyskaniu przez udział w strukturach militarnych, w tym wywiadzie. Po przejęciu władzy przez obóz piłsudczykowski w 1926 r. „pułkownicy” odgrywali początkowo pozornie drugoplanowe role w państwie, ale faktycznie decydowali o kierunkach rządzenia. Podejmowane przez nich reformy realizowano pod hasłem sanacji moralnej i ustrojowej. Rola Piłsudskiego w utrzymaniu spoistości grupy była na tyle duża, że po jego śmierci w 1935 r. utracili władzę, co spowodowało dekompozycję całego obozu piłsudczykowskiego. Spór o „pułkowników” nabrał nowego wymiaru po zmianie władz II Rzeczypospolitej na emigracji.

Zawartą w analizie ocenę „pułkowników” przygotowano bez uprzedzeń, powielania obiegowych stereotypów, ale – z drugiej strony – najdalej od apologetycznych ocen. Praca stanowi pierwszą całościową monografię grupy „pułkowników” i ukazuje konieczność dalszych badań nad środowiskiem piłsudczyków.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: