archeo [1155]
armie i żołnierze [4038]
biografie i wspomnienia [9547]
czasopisma odkrywców [851]
czasy starożytne [1375]
deser [2386]
dla dzieci [1085]
fakty, domysły, interpretacje [2009]
fortyfikacje i podziemia [517]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2133]
historia w obrazkach [333]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1539]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1420]
ludzie, czasy, obyczaje [7532]
machiny wojenne [2200]
mity i religie [1916]
odkryj historię [507]
ofiary wojny [2441]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1260]
podróże w czasie i przestrzeni [6363]
polityka i ideologia [4538]
Polska po wojnie [2778]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2083]
sekretna wojna [885]
tajemnice, skarby, przygody [493]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4688]
zamki, dwory, pałace [532]
Ziemia Obiecana [923]

Po utworzeniu w 1871 r. Cesarstwa Niemieckiego wprowadzono reformy ustroju sądowego i powołano do życia Ministerstwo Robót Publicznych, które miało decydujący wpływ na formy architektoniczne struktur administracji państwowej. W okresie rządów Wilhelma I (1871–1888) uformował się nurt architektoniczny unifikujący rozwiązania projektowe w budownictwie sądów i więzień. Grynderski neorenesans „florencki” niósł określoną symbolikę. Znaczenie symboliczne architektury spod znaku Temidy uległo zmianie w okresie panowania Wilhelma II (1888–1918). W czasie rządów ostatniego cesarza pojawiły się dwa główne nurty architektoniczne: wcześniejszy, o „liberalnych” rozwiązaniach architektonicznych, nawiązujący do niemieckich, „narodowych” form i późniejszy – obejmujący formy Rétablissement – bardziej zachowawczy. W przypadku architektury więzień i dużych zespołów penitencjarnych ewolucja – szczególnie tych dużych zespołów – rozpoczęła się w Prusach już w 1. połowie XIX w. i przebiegała od importowanych form „architektury twierdz” do swoistej hipostazy miasta odkupienia.

W pracy Architektura spod znaku Temidy w prowincji śląskiej w latach 1877–1918 omówione zostały rozwiązania z prawie 130 okręgów sądowych. Każdy z obiektów stanowił, mimo wspólnych cech, unikalne świadectwo europejskiej kultury belle époque, jej symboliki i piękna.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: