archeo [1153]
armie i żołnierze [4021]
biografie i wspomnienia [9459]
czasopisma odkrywców [850]
czasy starożytne [1367]
deser [2374]
dla dzieci [1078]
fakty, domysły, interpretacje [1973]
fortyfikacje i podziemia [516]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2115]
historia w obrazkach [331]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1529]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1416]
ludzie, czasy, obyczaje [7476]
machiny wojenne [2187]
mity i religie [1901]
odkryj historię [505]
ofiary wojny [2427]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1259]
podróże w czasie i przestrzeni [6327]
polityka i ideologia [4503]
Polska po wojnie [2764]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2070]
sekretna wojna [886]
tajemnice, skarby, przygody [491]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4656]
zamki, dwory, pałace [530]
Ziemia Obiecana [914]

Dzienniki mojego życia Gustawa Zielińskiego – dzieło nieco zapomniane i niedoceniane – wreszcie trafia do rąk czytelników. Są to zapiski niebanalnego Polaka, poety i powieściopisarza, powstańca listopadowego, zesłańca, ziemianina-społecznika, bibliofila i mecenasa kultury, który szczegółowo upamiętnił jedynie garść epizodów swego życia, wypełniających jego codzienność między 1 stycznia a latem 1833 roku. Nie ma tu już i jeszcze wielkiej historii, której autor był uczestnikiem. Nie ma (już) opisów doli powstańca, nie ma (jeszcze) prezentacji życia Polaka na zesłaniu. Są wydarzenia banalnej codzienności – relacje ze spotkań z rodziną i przyjaciółmi, refleksje wokół przeczytanych książek i odbytych podróży. Ale jest też zawieszenie przybliżania zdarzeń, luka, którą autor dopełnił dopiero „po latach trzydziestu”. Z każdą kartą wzmacniane jest poczucie wkradającego się lub (może) świadomie wprowadzanego do dzieła chaosu. Z czego te zabiegi wynikały i dlaczego jest to absolutnie unikatowe źródło – wyjaśnia przygotowana edycja.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: