archeo [1155]
armie i żołnierze [4034]
biografie i wspomnienia [9535]
czasopisma odkrywców [851]
czasy starożytne [1375]
deser [2386]
dla dzieci [1085]
fakty, domysły, interpretacje [2004]
fortyfikacje i podziemia [517]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2131]
historia w obrazkach [333]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1536]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1419]
ludzie, czasy, obyczaje [7526]
machiny wojenne [2199]
mity i religie [1913]
odkryj historię [507]
ofiary wojny [2438]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1260]
podróże w czasie i przestrzeni [6360]
polityka i ideologia [4532]
Polska po wojnie [2779]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2081]
sekretna wojna [885]
tajemnice, skarby, przygody [493]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4683]
zamki, dwory, pałace [531]
Ziemia Obiecana [920]

Dzienniki mojego życia Gustawa Zielińskiego – dzieło nieco zapomniane i niedoceniane – wreszcie trafia do rąk czytelników. Są to zapiski niebanalnego Polaka, poety i powieściopisarza, powstańca listopadowego, zesłańca, ziemianina-społecznika, bibliofila i mecenasa kultury, który szczegółowo upamiętnił jedynie garść epizodów swego życia, wypełniających jego codzienność między 1 stycznia a latem 1833 roku. Nie ma tu już i jeszcze wielkiej historii, której autor był uczestnikiem. Nie ma (już) opisów doli powstańca, nie ma (jeszcze) prezentacji życia Polaka na zesłaniu. Są wydarzenia banalnej codzienności – relacje ze spotkań z rodziną i przyjaciółmi, refleksje wokół przeczytanych książek i odbytych podróży. Ale jest też zawieszenie przybliżania zdarzeń, luka, którą autor dopełnił dopiero „po latach trzydziestu”. Z każdą kartą wzmacniane jest poczucie wkradającego się lub (może) świadomie wprowadzanego do dzieła chaosu. Z czego te zabiegi wynikały i dlaczego jest to absolutnie unikatowe źródło – wyjaśnia przygotowana edycja.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: