archeo [1171]
armie i żołnierze [4105]
biografie i wspomnienia [9798]
czasopisma odkrywców [860]
czasy starożytne [1412]
deser [2411]
dla dzieci [1121]
fakty, domysły, interpretacje [2103]
fortyfikacje i podziemia [522]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2202]
historia w obrazkach [346]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1577]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1455]
ludzie, czasy, obyczaje [7757]
machiny wojenne [2248]
mity i religie [1977]
odkryj historię [522]
ofiary wojny [2504]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1298]
podróże w czasie i przestrzeni [6575]
polityka i ideologia [4643]
Polska po wojnie [2852]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2132]
sekretna wojna [899]
tajemnice, skarby, przygody [501]
warsztat [969]
wojny, batalie, potyczki [4782]
zamki, dwory, pałace [538]
Ziemia Obiecana [944]

Wydaje się, że o Karabachu napisano już wszystko zauważa Bartłomiej Krzysztan i publikuje o nim własną, nie najcieńszą pozycję. Miał ku temu co najmniej trzy powody. Po pierwsze, Karabach jako odrębny byt polityczny już nie istnieje (nieuznana Republika Górskiego Karabachu funkcjonowała w latach 1991–2023), co pozwala spojrzeć na niego z perspektywy historycznej. Po drugie, Krzysztan zwraca uwagę na kwestie, które większości autorów umykają. Książkę zaczyna od zdania: „Górski Karabach nie był właściwie wyłącznie Górskim Karabachem”, a po nim przechodzi do kwestii nazwy (dyskusyjnej) opisywanego terytorium. Po trzecie, wybrał dla swoich rozważań formę eseju kulturoznawczo-antropologicznego, atrakcyjną dla czytelników, których nużą akademickie wywody, ale chcą jednocześnie czegoś więcej niż doraźnej publicystyki.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: