archeo [1140]
armie i żołnierze [3934]
biografie i wspomnienia [9144]
czasopisma odkrywców [836]
czasy starożytne [1346]
deser [2314]
dla dzieci [1050]
fakty, domysły, interpretacje [1874]
fortyfikacje i podziemia [506]
H I S T M A G . o r g [8]
historia narodów [2042]
historia w obrazkach [323]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1479]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1387]
ludzie, czasy, obyczaje [7202]
machiny wojenne [2141]
mity i religie [1825]
odkryj historię [492]
ofiary wojny [2355]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [140]
pod Gwiazdą Dawida [1233]
podróże w czasie i przestrzeni [6029]
polityka i ideologia [4362]
Polska po wojnie [2688]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2020]
sekretna wojna [864]
tajemnice, skarby, przygody [474]
warsztat [919]
wojny, batalie, potyczki [4527]
zamki, dwory, pałace [518]
Ziemia Obiecana [882]

"Na przełomie wieków XV i XVI nastąpił okres starć´ z najazdem moskiewskim i tatarskim Iwana III w latach 1492 - 1503, oraz wojen późniejszych z tymiż˙ przeciwnikami, wojen prowadzonych na wielkich, mało zamieszkałych, niemal bezdrożnych przestrzeniach. Jazda dotychczasowa polska składała się? przeważnie z kopijników na ciężkich koniach, pokrytych zbrojami i mających za bron´ zaczepna? długie kopie i miecze, oraz z lekkiej jazdy strzelców, uzbrojonych przeważnie w kusze, zatem przeznaczonych do działania na odległość´. Podczas ciągnienia wojska, zbroje kopijników wożono na wozach i dopiero w chwili spodziewanego starcia przywdziewano je. Jazda ta wobec ruchliwego nieprzyjaciela, nieprzestrzegającego zasad rycerstwa zachodniego, zapowiadania natarcia, a skłonnego do napadów niespodzianych, stawała się? mniej przydatna, co tak dotkliwie zostało stwierdzone w klęsce bukowińskiej r. 1497. Niewątpliwie te przyczyny zrodziły potrzebę? stworzenia jazdy lżejszej, uzbrojonej w kopie - włócznie, tak zawsze skuteczne w ręku polskim zwłaszcza wobec nieuzbrojonego nimi przeciwnika, oraz w krzywe szable, za oręż˙ ochronny mającej jedynie lekkie tarcze. Sięgnięto do wzorów węgierskich. Po raz pierwszy w regestrze skarbowym w r. 1500 pojawia się nazwa husarzy przy nazwiskach węgierskich i, być´ może, serbskich czyli Raco´w, jak wówczas w Polsce Serbów nazywano."



Reprint wydania z 1939 roku. Zachowano oryginalną pisownię.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: