archeo [1155]
armie i żołnierze [4037]
biografie i wspomnienia [9546]
czasopisma odkrywców [851]
czasy starożytne [1375]
deser [2386]
dla dzieci [1085]
fakty, domysły, interpretacje [2008]
fortyfikacje i podziemia [517]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2133]
historia w obrazkach [333]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1538]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1420]
ludzie, czasy, obyczaje [7532]
machiny wojenne [2200]
mity i religie [1917]
odkryj historię [507]
ofiary wojny [2441]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1260]
podróże w czasie i przestrzeni [6363]
polityka i ideologia [4538]
Polska po wojnie [2778]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2082]
sekretna wojna [885]
tajemnice, skarby, przygody [493]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4687]
zamki, dwory, pałace [532]
Ziemia Obiecana [922]

,,Widząc słabość umocnień Ochmatowa, porywczy Czarniecki chciał atakować natychmiast, nie bacząc nawet na to, że w tyle pozostała jeszcze znaczna część wojska. Bardziej opanowany i powściągliwy Lanckoroński radził zaczekać na piechotę i artylerię. Tymczasem reszta wojska dotarła pod Ochmatów po 6 godzinach morderczego marszu, mniej więcej około godziny 15, czyli jeszcze przed nastaniem zmroku. W tej sytuacji hetman Potocki rozpoczął przygotowania do ataku. Po pierwszej salwie z dział, do Potockiego dotarł tatarski posłaniec z meldunkiem, że do Stawiszcz zbliża się duże wojsko. To ostatecznie przeważyło. W obliczu nowego zagrożenia hetmani zrezygnowali z prowadzenia szturmu na zamek i zdecydowali o ruszeniu z głównymi siłami przeciw zbliżającemu się wrogowi."
(fragment)

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: