Kronika klasztoru Monte Cassino
Henryk PietruszczakRok wydania: 2024
ISBN: 978-83-65061-73-7
Oprawa: miękka
Ilość stron: 778
Wymiary: 145 x 210
Dostępność: Na półce
123.00 zł
Leone Marsicano, biskup Ostii w latach 1102-1107, urodził się w miejscowości Marsica w Abruzji. Był zakonnikiem na Monte Cassino i na prośbę przeoraz Oderisio, następcy Dezyderiusza, późniejszego papieża Wiktora III, napisał w latach 1086-1087 Cronnica monasterii casinensis od roku 529 do 1075. Czwartą księgę do roku 1138 napisał Piotr Diakon, 1107-1152, zakonnik na Monte Cassino.
Dezyderiusz (1027-1087) opat benedyktynów, papież od 24.05.1086 do 16. 09. 1087, błogosławiony Kościoła rzymsko-katolickiego.
Piotr Diakon (1110-1159) zakonnik benedyktyński, pisarz i bibliotekarz.
16. W ostatnim roku rządów tego przeora, cesarz Ludwik, zwany Almus albo Święty syn Karola, w czwartym roku panowania, zwołał zebranie w swoim pałacu w Akwizgranie. Przybyło bardzo dużo przeorów i zakonników, zebranie przegłosowało siedemdziesiąt dwa glówne rozdziały, przypominające regułę świętego Benedykta, przestrzeganą niemal we wszystkich klasztorach. Ludwik, naśladując swoich ojców, Pepina i Karola, uczcił świętego Piotra i jego wikariusza paktem konstytucji i zatwierdzenia, własnoręcznie go opieczętowal, dodał do tego trzech synów i dat do podpisu dziesięciu biskupom, ośmiu przeorom, piętnastu hrabiom, bibliotekarzowi, mansjonarzowi i ostiariuszowi za pośrednictwem legata Świętego Kościoła rzymskiego, Teodora, nomenklatora, wysłał papieżowi Paschalisowi.
W tym czasie zbudowano zgodnie z regułami sztuki, kościół Świętego Wincentego, zwany większym, we wspomnianym miejscu, blisko Volturno. Uczynił to przeor Jozue.
(fragment)
Dezyderiusz (1027-1087) opat benedyktynów, papież od 24.05.1086 do 16. 09. 1087, błogosławiony Kościoła rzymsko-katolickiego.
Piotr Diakon (1110-1159) zakonnik benedyktyński, pisarz i bibliotekarz.
16. W ostatnim roku rządów tego przeora, cesarz Ludwik, zwany Almus albo Święty syn Karola, w czwartym roku panowania, zwołał zebranie w swoim pałacu w Akwizgranie. Przybyło bardzo dużo przeorów i zakonników, zebranie przegłosowało siedemdziesiąt dwa glówne rozdziały, przypominające regułę świętego Benedykta, przestrzeganą niemal we wszystkich klasztorach. Ludwik, naśladując swoich ojców, Pepina i Karola, uczcił świętego Piotra i jego wikariusza paktem konstytucji i zatwierdzenia, własnoręcznie go opieczętowal, dodał do tego trzech synów i dat do podpisu dziesięciu biskupom, ośmiu przeorom, piętnastu hrabiom, bibliotekarzowi, mansjonarzowi i ostiariuszowi za pośrednictwem legata Świętego Kościoła rzymskiego, Teodora, nomenklatora, wysłał papieżowi Paschalisowi.
W tym czasie zbudowano zgodnie z regułami sztuki, kościół Świętego Wincentego, zwany większym, we wspomnianym miejscu, blisko Volturno. Uczynił to przeor Jozue.
(fragment)
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Hugo von Wattmann-Maëlcamp-Beaulieubaron z Rudy Różanieckiej (1876 – 1946)
• Wierny Syn Ojczyzny naszej
• Pamiętniki (1807-1892)
• Nysa Łużycka-Łaba 1945
• Maria Skłodowska-Curie
• Dzieje Gotów
• Polska - Pomorze - sąsiedzi (X–XII w.)
• Najtrudniej jest spotkać Lilit
• Dziedzictwo kulturowe księstwa świdnicko-jaworskiego
• Zeszyt Naukowy Muzeum Wojska w Białymstoku t. 36, 2023
• Wierny Syn Ojczyzny naszej
• Pamiętniki (1807-1892)
• Nysa Łużycka-Łaba 1945
• Maria Skłodowska-Curie
• Dzieje Gotów
• Polska - Pomorze - sąsiedzi (X–XII w.)
• Najtrudniej jest spotkać Lilit
• Dziedzictwo kulturowe księstwa świdnicko-jaworskiego
• Zeszyt Naukowy Muzeum Wojska w Białymstoku t. 36, 2023
Recenzje
| Brak recenzji tej pozycji |
