archeo [1155]
armie i żołnierze [4034]
biografie i wspomnienia [9535]
czasopisma odkrywców [851]
czasy starożytne [1375]
deser [2386]
dla dzieci [1084]
fakty, domysły, interpretacje [2004]
fortyfikacje i podziemia [517]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2131]
historia w obrazkach [333]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1536]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1419]
ludzie, czasy, obyczaje [7526]
machiny wojenne [2199]
mity i religie [1913]
odkryj historię [507]
ofiary wojny [2438]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1260]
podróże w czasie i przestrzeni [6359]
polityka i ideologia [4532]
Polska po wojnie [2779]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2081]
sekretna wojna [885]
tajemnice, skarby, przygody [493]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4683]
zamki, dwory, pałace [531]
Ziemia Obiecana [920]

Bogumiła Żongołłowicz - ur. 9 XI 1955 r. w Słupsku; dziennikarka, poetka, pisarka. Absolwentka Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Słupsku. W 1984 r. ukończyła Podyplomowe Studium Filologii Polskiej na Uniwersytecie Gdańskim, a w 1988 r. Podyplomowe Studium Dziennikarstwa i Edytorstwa, Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych, na Uniwersytecie Warszawskim. Pracowała w szkolnictwie i prasie regionalnej na Pomorzu. Kierownik słupskiego oddziału "Gońca Pomorskiego"; współpracownik Koszalińskiej Rozgłośni Polskiego Radia. Od 1991 r. mieszka w Australii. W 2003 r. doktoryzowała się z zakresu slawistyki na Macquarie University w Sydney. Jest autorką kilku książek i kilkuset artykułów prasowych, które ukazały się w dziennikach i czasopismach krajowych i polonijnych. Współpracuje z redakcją Australian Dictionary of Biography w Canberze i Radiem 3EA-SBS w Melbourne. Członek Związku Pisarzy Polskich za Granicą.[...] misterium polskiej wspólnoty najsilniej objawiało się wtedy, gdy po mszy - podczas której tłum śpiewał różne pieśni kościelne ks. Palus intonował: Boże, coś Polskę, a pełen kościół nabrawszy głośno powietrza w zbiorowe płuca podejmował za nim po sekundzie wstrząsającej ciszy: przez tak liczne wieki! [...] Twarze gorzały i płonęły, wybuchały, niejedna ręka zagniatała na policzku łzę wzruszenia, lecz dopiero grzmot i jęk targał wszystkich, kiedy pod sklepienie uderzały najszczersze błagania przejętych głosów: ojczyznę wolną, racz nam wrócić, Panie! [...] w oczach ludzi lśniła tęsknota i roztkliwienie, oraz lęk przed jutrem na obczyźnie, w odmiennych warunkach, o pół globu od domu.Andrzej Chciuk

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: