archeo [1153]
armie i żołnierze [4024]
biografie i wspomnienia [9477]
czasopisma odkrywców [850]
czasy starożytne [1369]
deser [2374]
dla dzieci [1078]
fakty, domysły, interpretacje [1980]
fortyfikacje i podziemia [516]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2118]
historia w obrazkach [331]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1529]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1418]
ludzie, czasy, obyczaje [7487]
machiny wojenne [2193]
mity i religie [1907]
odkryj historię [504]
ofiary wojny [2428]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1259]
podróże w czasie i przestrzeni [6334]
polityka i ideologia [4508]
Polska po wojnie [2770]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2072]
sekretna wojna [885]
tajemnice, skarby, przygody [491]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4660]
zamki, dwory, pałace [530]
Ziemia Obiecana [914]

Księga XX Biblioteki Historycznej Diodora Sycylijskiego, zamykająca czwartą pentadę, jest ostatnią zachowaną w całości. Obejmuje ona lata 310–302 przed Chr. Idea utrzymania jedności państwa Aleksandra Wielkiego została wówczas, po śmierci ostatnich jego potomków i najbliższych krewnych, ostatecznie zarzucona. Najpełniejszą ilustracją tego stał się rok 306/305, słynny „rok królów”, gdy diadochowie: Antygon Jednooki, Ptolemeusz Soter, Lizymach i Kasander, a następnie Seleukos, kolejno przybrali tytuły królewskie. Wkrótce w ich ślady, w roku 304, podążył Agatokles, tyran Syrakuz. Akt ten, dopełniony bitwą pod Ipsos w 301 r. (Diodor opowiada o niej w księdze następnej), zapoczątkował dzieje niezależnych monarchii hellenistycznych. Dlatego zdecydowaliśmy się, aby polskiej edycji księgi XX nadać tytuł „Rok królów”. Przy jej pisaniu Diodor wykorzystał głównie, zwłaszcza jeśli chodzi o dzieje diadochów, przekaz Hieronima z Kardii, do wydarzeń na Sycylii (Agatokles) natomiast i innych części ojkumene Timajosa z Tauromenion i Durisa z Samos. Detaliczność jego narracji owocuje mnogością bardzo wartościowych informacji, bez których nasza wiedza o epoce byłaby zdecydowanie uboższa. Wystawia to sycylijskiemu dziejopisowi znakomite świadectwo.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: