Koalicje pamięci
Wydawnictwo Naukowe ScholarRok wydania: 2023
ISBN: 978-83-66849-99-0
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Ilość stron: 196
Wymiary: 165 x 240
Dostępność: Na półce
39.70 zł
Beata Nessel-Łukasik wychodzi z założenia, że muzea są nie tylko nośnikami pamięci, ale także ją tworzą i przekształcają. Mogą dzięki temu stać się centrum działań, w które włączają społeczność związaną z nimi w różnorodny sposób. Autorka zastanawia się, jak podjęcie tego typu „włączających” działań przyczynia się do kreowania pamięci, a dokładniej – do jej poszerzania o elementy dotąd niedostrzegane. Zastanawia się też, jaka jest rola muzeów w społeczności lokalnej, jak wygląda wzajemne oddziaływanie muzeum i społeczności. (…) Wykorzystuje coraz bardziej popularną metodologię historii mówionej i badania pamięci indywidualnej.
Prof. dr hab. Anna Landau-Czajka, IH PAN
Problematyka podjęta przez Beatę Nessel-Łukasik stanowi całkowite novum. Tematem swoich badań autorka uczyniła relacje między: (1) losem dworku Józefa Piłsudskiego w Sulejówku, (2) pamięcią autobiograficzną szczególnej grupy ludzi, w latach 1956–2000 uczęszczających do przedszkola, które mieściło się w dworku Piłsudskiego (…) oraz (3) wybranymi epizodami z dziejów lokalnej społeczności, której tożsamość konstytuowała się wokół tego szczególnego miejsca pamięci, jakim był „Milusin”, ale też dzięki której „Milusin” przetrwał najtrudniejsze momenty i dziś funkcjonuje jako ważny zwornik tożsamości narodowej (o czym sporo wiemy, a czym autorka rozprawy się nie zajmuje) i jako zwornik tożsamości lokalnej, o czym mało kto wie, a co właśnie jest przedmiotem jej rozważań.
Prof. dr hab. Andrzej Szpociński, ISP PAN
Beata Nessel-Łukasik – dr nauk społecznych, socjololożka, historyczka sztuki, pracownica Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej, stypendystka MKiDN, badaczka wpływu przemian społecznych na współczesne muzea i ich publiczność. Współautorka koncepcji muzeum relacyjnego oraz monografii Publiczność (w) muzeum (2022). Publikowała na łamach: „Muzealnictwa”, „Kultury i Społeczeństwa”, „Kultury Współczesnej”, „Zarządzania Kulturą”. Członkini redakcji rocznika naukowego „Muzealnictwo”, artystyczno-badawczej Grupy Celowej i Towarzystwa Przyjaciół Sulejówka, w ramach którego współtworzy Archiwum Społeczne Sulejówka.
Prof. dr hab. Anna Landau-Czajka, IH PAN
Problematyka podjęta przez Beatę Nessel-Łukasik stanowi całkowite novum. Tematem swoich badań autorka uczyniła relacje między: (1) losem dworku Józefa Piłsudskiego w Sulejówku, (2) pamięcią autobiograficzną szczególnej grupy ludzi, w latach 1956–2000 uczęszczających do przedszkola, które mieściło się w dworku Piłsudskiego (…) oraz (3) wybranymi epizodami z dziejów lokalnej społeczności, której tożsamość konstytuowała się wokół tego szczególnego miejsca pamięci, jakim był „Milusin”, ale też dzięki której „Milusin” przetrwał najtrudniejsze momenty i dziś funkcjonuje jako ważny zwornik tożsamości narodowej (o czym sporo wiemy, a czym autorka rozprawy się nie zajmuje) i jako zwornik tożsamości lokalnej, o czym mało kto wie, a co właśnie jest przedmiotem jej rozważań.
Prof. dr hab. Andrzej Szpociński, ISP PAN
Beata Nessel-Łukasik – dr nauk społecznych, socjololożka, historyczka sztuki, pracownica Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej, stypendystka MKiDN, badaczka wpływu przemian społecznych na współczesne muzea i ich publiczność. Współautorka koncepcji muzeum relacyjnego oraz monografii Publiczność (w) muzeum (2022). Publikowała na łamach: „Muzealnictwa”, „Kultury i Społeczeństwa”, „Kultury Współczesnej”, „Zarządzania Kulturą”. Członkini redakcji rocznika naukowego „Muzealnictwo”, artystyczno-badawczej Grupy Celowej i Towarzystwa Przyjaciół Sulejówka, w ramach którego współtworzy Archiwum Społeczne Sulejówka.
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
Recenzje
| Brak recenzji tej pozycji |
