Pamiętniki Ignacy Daszyński cz. I i II
Muzeum Historii PolskiRok wydania: 2020
ISBN: 978-83-65248-20-6
Oprawa: miękka
Ilość stron: 878
Wymiary: 125 x 195
Dostępność: Niedostępna
68.00 zł
Ignacy Daszyński słynął jako charyzmatyczny mówca. Lektura jego Pamiętników przekonuje, że niemal równie dobrze, jak żywym słowem, przywódca polskich socjalistów operował piórem. Swoje wspomnienia pisał tak, jak przemawiał: w sposób klarowny i uporządkowany, a jednocześnie z pasją, nie stroniąc od złośliwej aluzji czy ironicznego komentarza pod adresem ideowych oponentów.
Daszyński jest postacią szczególnie zasłużoną dla tych zmagań, Pamiętniki zaś są ich interesującym świadectwem. Początkowe fragmenty tekstu, poświęcone latom młodzieńczym, pozwalają najlepiej poznać Daszyńskiego od strony prywatnej; w dalszej narracji doświadczenia jednostki przesuwają się na drugi plan, stają się punktem wyjścia do opowieści o postępach galicyjskiej socjaldemokracji, a później – o dziejach całego obozu lewicy niepodległościowej. Opowieść tę kończy relacja z pamiętnych listopadowych dni 1918 roku.
„Pamiętniki to znakomite dokumenty dla historyka, ale trzeba ich bardzo krytycznie używać. Na szczęście nie zamierzam stwarzać dokumentu historycznego, a chcę raczej zadośćuczynić potrzebie serca, aby z tysiącami robotników polskich podzielić się wspomnieniami bojów nie tak dawnych, a jednak już dawnych, bojów toczonych z fanatyzmem pionierów, rąbiących drogę w skalistej opoce. [...] Na próżno czytelnik szukać będzie w tej książce wspomnień z mego prywatnego życia. Nie ukrywam ich, bo nie mam czego ukrywać, bo moje życie prywatne znikało po prostu wobec życia politycznego. Byłem cząstką – choć drobną – tej »siły fatalnej«, co ze zjadaczy chleba robiła nie aniołów wprawdzie, ale ożywionych, działających członków swej klasy i swego narodu. To cała treść mej pracy”.
Daszyński jest postacią szczególnie zasłużoną dla tych zmagań, Pamiętniki zaś są ich interesującym świadectwem. Początkowe fragmenty tekstu, poświęcone latom młodzieńczym, pozwalają najlepiej poznać Daszyńskiego od strony prywatnej; w dalszej narracji doświadczenia jednostki przesuwają się na drugi plan, stają się punktem wyjścia do opowieści o postępach galicyjskiej socjaldemokracji, a później – o dziejach całego obozu lewicy niepodległościowej. Opowieść tę kończy relacja z pamiętnych listopadowych dni 1918 roku.
„Pamiętniki to znakomite dokumenty dla historyka, ale trzeba ich bardzo krytycznie używać. Na szczęście nie zamierzam stwarzać dokumentu historycznego, a chcę raczej zadośćuczynić potrzebie serca, aby z tysiącami robotników polskich podzielić się wspomnieniami bojów nie tak dawnych, a jednak już dawnych, bojów toczonych z fanatyzmem pionierów, rąbiących drogę w skalistej opoce. [...] Na próżno czytelnik szukać będzie w tej książce wspomnień z mego prywatnego życia. Nie ukrywam ich, bo nie mam czego ukrywać, bo moje życie prywatne znikało po prostu wobec życia politycznego. Byłem cząstką – choć drobną – tej »siły fatalnej«, co ze zjadaczy chleba robiła nie aniołów wprawdzie, ale ożywionych, działających członków swej klasy i swego narodu. To cała treść mej pracy”.
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Po Wielkiej Wojnie. Nowa Europa 1918–1923
• Wspomnienia i uwagi cz. I i II
• Prezydent Łodzi Franciszek Traeger
• „Nasz Pułkownik” Emil Drogosław Czapliński
• Pamiętniki Ignacy Daszyński część 1-2
• Gorbaczow Pieriestrojka i rozpad imperium
• Najwyższa pani swoich praw
• Czerwień kontra Biel. Ostatnia szansa Denikina
• Wspomnienia Prezydenta Szczecina. Lata 1946–1947
• Wspaniały rok 1957
• Wspomnienia i uwagi cz. I i II
• Prezydent Łodzi Franciszek Traeger
• „Nasz Pułkownik” Emil Drogosław Czapliński
• Pamiętniki Ignacy Daszyński część 1-2
• Gorbaczow Pieriestrojka i rozpad imperium
• Najwyższa pani swoich praw
• Czerwień kontra Biel. Ostatnia szansa Denikina
• Wspomnienia Prezydenta Szczecina. Lata 1946–1947
• Wspaniały rok 1957
Recenzje
| Brak recenzji tej pozycji |
