Wczesnośredniowieczny zespół osadniczy w Kałdusie. Studia archeologiczno-paleobotaniczne
Wyd. Naukowe UMKRok wydania: 2016
Seria: Mons Sancti Laurentii
ISBN: 978-83-231-3793-1
Oprawa: twarda
Ilość stron: 450
Wymiary: 215 x 305
Tom: 8
Dostępność: Na półce
81.00 zł
Grodzisko w Kałdusie stanowi pozostałość przedlokacyjnego ośrodka w Chełmnie.
Badania archeologiczne dowodzą, że pierwotne miasto, a właściwie jeszcze osada obronna, rozlokowane było na terenie obecnej wsi Kałdus, u podnóża tzw. Góry św. Wawrzyńca.
Rozwój ośrodka chełmińskiego związany był z istnieniem przy Górze św. Wawrzyńca miejsca kultu pogańskiego, stanowiącego centrum organizacji życia społeczno-kulturowego wspólnoty lokalnej już w dobie plemiennej. W 2 poł. X w. miejsce to przejęli Piastowie w trakcie podboju Pomorza Nadwiślańskiego. Utworzono tu ośrodek władzy politycznej i kościelnej typu sedes regni principalis. Na początku XI w. rozpoczęto budowę fortyfikacji grodowych oraz murowanej świątyni chrześcijańskiej. Korzystne położenie na skrzyżowaniu szlaków handlowych i komunikacyjnych zdecydowało o wzroście rangi ośrodka, porównywalnej w odniesieniu do Pomorza Wschodniego tylko z Gdańskiem. Kryzys ośrodka związany był z reakcją pogańską z lat 30. XI w., kiedy to zaniechano budowy bazyliki. W XII-XIII w. Chełmno pełniło rolę stolicy kasztelanii. Ostateczny kres słowiańskiemu Chełmnu przyniosły najazdy pruskie z lat 20. XIII w. Po zniszczeniach grodu w I połowie XIII wieku Konrad Mazowiecki nadał go biskupowi misyjnemu Chrystianowi. Ze względu na nasilające się ataki Prusów dokuczające polskiej ludności ziemi chełmińskiej Konrad Mazowiecki postanowił w roku 1226 sprowadzić rycerzy Zakonu Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie. Zachowanymi śladami kształtowania się państwa piastowskiego są występujące na terenie powiatu wczesnośredniowieczne, pochodzące z okresu IX-XII w. pozostałości osad grodowych (Jeleniec - grodzisko na wyspie, Wabcz, Unisław, Żygląd). W XIII w. w wyniku kolejnego zniszczenia osada miasta Chełmna, przeniosła się na teren dzisiejszego Starogrodu, gdzie Krzyżacy wznieśli zamek.
Badania archeologiczne dowodzą, że pierwotne miasto, a właściwie jeszcze osada obronna, rozlokowane było na terenie obecnej wsi Kałdus, u podnóża tzw. Góry św. Wawrzyńca.
Rozwój ośrodka chełmińskiego związany był z istnieniem przy Górze św. Wawrzyńca miejsca kultu pogańskiego, stanowiącego centrum organizacji życia społeczno-kulturowego wspólnoty lokalnej już w dobie plemiennej. W 2 poł. X w. miejsce to przejęli Piastowie w trakcie podboju Pomorza Nadwiślańskiego. Utworzono tu ośrodek władzy politycznej i kościelnej typu sedes regni principalis. Na początku XI w. rozpoczęto budowę fortyfikacji grodowych oraz murowanej świątyni chrześcijańskiej. Korzystne położenie na skrzyżowaniu szlaków handlowych i komunikacyjnych zdecydowało o wzroście rangi ośrodka, porównywalnej w odniesieniu do Pomorza Wschodniego tylko z Gdańskiem. Kryzys ośrodka związany był z reakcją pogańską z lat 30. XI w., kiedy to zaniechano budowy bazyliki. W XII-XIII w. Chełmno pełniło rolę stolicy kasztelanii. Ostateczny kres słowiańskiemu Chełmnu przyniosły najazdy pruskie z lat 20. XIII w. Po zniszczeniach grodu w I połowie XIII wieku Konrad Mazowiecki nadał go biskupowi misyjnemu Chrystianowi. Ze względu na nasilające się ataki Prusów dokuczające polskiej ludności ziemi chełmińskiej Konrad Mazowiecki postanowił w roku 1226 sprowadzić rycerzy Zakonu Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie. Zachowanymi śladami kształtowania się państwa piastowskiego są występujące na terenie powiatu wczesnośredniowieczne, pochodzące z okresu IX-XII w. pozostałości osad grodowych (Jeleniec - grodzisko na wyspie, Wabcz, Unisław, Żygląd). W XIII w. w wyniku kolejnego zniszczenia osada miasta Chełmna, przeniosła się na teren dzisiejszego Starogrodu, gdzie Krzyżacy wznieśli zamek.
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Zbrojni kupcy z Szurpił
• Podstawy paleontologii
• Wikingowie na kaszubskim brzegu
• Wojskowość Słowian połabskich Tom II
• Wczesnośredniowieczna Wiślica
• Aramejska księga Gigantów
• Santok. Strażnica i klucz Królestwa Polskiego. Wyniki badań z lat 1958-1965
• Tysiąc mil na falach Nilu
• Archeologia Żywa nr 2 (80) 2021
• Archeologia gór. Pamięci profesora Andrzeja Żakiego
• Podstawy paleontologii
• Wikingowie na kaszubskim brzegu
• Wojskowość Słowian połabskich Tom II
• Wczesnośredniowieczna Wiślica
• Aramejska księga Gigantów
• Santok. Strażnica i klucz Królestwa Polskiego. Wyniki badań z lat 1958-1965
• Tysiąc mil na falach Nilu
• Archeologia Żywa nr 2 (80) 2021
• Archeologia gór. Pamięci profesora Andrzeja Żakiego
